Waarom zoveel getrompetter over dat ‘anders’ zijn. Elk automerk wil zich toch onderscheiden?
Misschien heb je ze er nog wel op zolder rondslingeren, zo’n stripboek van Asterix&Obelix. Werp dan even een blik op een van de eerste pagina’s. Dan lees je ongetwijfeld dat beide striphelden uit dat ene dorpje komen, dat koppig weerstand biedt aan de overheersing van de Romeinen. Niet voor niets is dit een Franse strip. Dit dorpje staat namelijk synoniem voor het gevoel dat staat voor geheel Frankrijk. Dit land is en blijft anders dan de rest.
Maar wat heeft dat met auto’s te maken?
Ken je klassiekers: de 2CV, Renault 4, Peugeot 404, Citroen DS. Dit zijn er maar een paar uit een hele lange rij. Hoeveel iconen heeft dit land niet op de weg gezet, die zo anders zijn dan anders?
Prima hoor. Maar we hebben het toch over de Peugeot 408? Wat heeft dit met deze auto te maken?
Deze auto is een lange neus naar de SUV-hysterie die op dit ogenblik op de automarkt woedt. Hoe zou dat zijn gegaan daar aan de tekentafel? Wij stellen ons voor: een groepje van vormgevers, die balend en zuchtend elkaar aankijken. ‘Moeten we weer een SUV tekenen? Wat saai.’ Waarop een van hen opeens met guitige blik opperde: ‘Ik heb gewoon zin om een limousine te maken. Zo’n lekker lange auto waar wij Fransen goed in zijn. ‘Ja, daar hebben we zin in,’ zo viel de rest bij.
Houd toch op met je fantasie. Dit is toch ook een auto op hogere wielen. Dit is gewoon een SUV hoor.
Niet mee eens. De 408 staat inderdaad iets hoger op zijn ‘poten’. Maar niet zo hoog als een reguliere SUV. Bovendien is de 408 heerlijk lang. Juist dankzij die lengte kan het dak ook iets langer aflopen, wat de schoonheid ten goede komt. Vóór oogt die lekker stoer, met die lange neus en al die designerliflafjes. En heb je achter gezien? Die verticale LED-verlichting. Al die rode streepjes, die leeuwenklauwen moeten voorstellen. Leuk toch.
Je kunt je wel blind staren op het uiterlijk, maar het meeste van de tijd zie je de auto van binnen: hoe is het daar?
Mogen we een keer met de achterbank beginnen? Het moet hier prima toeven zijn voor een Franse president. Dankzij het langzaam aflopende schuine dak kun je je hoofd prima kwijt. Ook je benen krijgen de ruimte die ze verdienen. Het dashboard lijkt een voortzetting van de buitenkant. Veel designerdingetjes. Zonder dat het overigens je begint te duizelen. Want alles lijkt gegroepeerd langs denkbeeldige rechte lijnen die van links naar rechts lopen. Opvallend, er zijn nauwelijks enige ronde vormen te bekennen. Nee, zelfs het stuur niet. Dat is zeshoekig. Went snel hoor. Het voelt gewoon lekker licht in de hand. Klein nadeeltje, het kost best wat moeite wil je dit zo kunnen afstellen, dat je het instrumentarium daarachter kan aflezen. In het midden van de auto tref je het scherm met het infotainment, dat redelijk makkelijk bedienbaar is. Leuk om nog even te vermelden: elke keer als je een nieuwe functie intoetst, lijkt het alsof twee theatergordijnen zich openen voor een voorstelling.
Hoe rijdt de 408?
Om maar meteen met een spoiler te komen. Niet als een verende limousine, dat zich gracieus over de weg voortbeweegt. De 408 stuurt direct, ligt best strak in de bochten. Voelt eigenlijk veel meer aan als een typische hedendaagse SUV. Inderdaad, dit moet een concessie zijn aan de modegrille die in de rest van de wereld woedt. Ach, ook Fransen zijn maar gewoon mensen.
