In 2017 wisselde maar 6 procent van de mensen boven de 45 van baan. Terwijl de Nederlandse economie nog steeds ‘booming’ is. “Als 50-plussers ergens zitten, is het voor hen vaak financieel gezien het rendabelst om daar te blijven zitten.” Je moet er hoogleraar voor zijn om zo’n scherpe analyse te geven. Was getekend: professor. Dr. Andries de Grip, hoogleraar Arbeidsmarkt en Scholing aan de Universiteit Maastricht. De hoogleraar wordt geciteerd op nu.nl, dat zich afvroeg hoe dat nou komt.
Wij zouden denken: het is toch gewoon angst? De meeste mensen hebben misschien een k-baan, maar ze verdienen redelijk en krijgen iedere maand hun geld. Intussen kunnen ze bezig zijn met belangrijkere dingen: de (klein)kinderen, de tweede of derde leg, de volkstuin of het zeiljacht, hun buitenechtelijke relatie, enzovoorts… in ieder geval niet met hun werk. Als ze hun pensioen maar halen. In godsnaam: merk mij niet op en schop mij er niet uit! Tenzij met een riante transitievergoeding (zoals een ontslagregeling of gouden voetafdruk tegenwoordig heet).
En ja, het bericht op Nu.nl vervolgt: “Angst is een andere reden voor 50-plussers om niet van baan te veranderen.” Een zekere Anne-Marije Buckens (geen woordspelingen graag) van 50company, een loopbaancentrum voor 50-plussers, heeft er dagelijks mee te maken. Maar ook zij zegt dat het vooral komt door het feit dat je elders niet snel hetzelfde kunt verdienen.
De Grip, die ook directeur is van het Researchcentrum voor Onderwijs en Arbeidsmarkt (ROA), vindt dat de plusser blij mag zijn met zijn bevoorrechte positie. Sukkel maar lekker verder, luidt zijn advies. “Eigenlijk zeggen wij: als je gewoon een baan hebt en deze wordt niet bedreigd, blijf dan vooral zitten en houd je competenties voor dat werk op peil.”
De derde reden dat zoveel plussers op hun bureaustoel vastroesten is nog minder verrassend: ze worden gewoon niet ontslagen. Ze zijn goed (genoeg) in wat ze doen en doen niemand kwaad. Count your blessings!
“Als deze mensen echter werkeloos worden, is het ook hartstikke moeilijk voor ze om nieuw werk te vinden”, constateert De Grip. Volgens hem komt dat niet door de werkgevers, maar door het verwachtingspatroon van 50-plussers. Ze denken dat ze in een nieuwe baan meer kunnen gaan verdienen. Hahaha!
Mensen van boven de 45 die er toch uit vliegen, zijn heel triest, volgens de professor. Ze weten namelijk niet hoe ze moeten solliciteren. Ze reageren nog op vacatures! Maar zo werkt het niet, je moet het via-via ritselen. Je netwerk, weet je wel!
En als laatste reden: werkgevers stimuleren het ook niet om je als plusser om te scholen.
Je vraagt je af waar deze wetenschapper de laatste jaren is geweest. Hoe zit het met leeftijdsdiscriminatie? Werkgevers zijn conservatief, misschien nog wel veel meer dan werknemers. Ze geven een plusser die het voelt kriebelen gewoon geen kans. Iedereen weet dat je op je 45steal niet meer hoeft te proberen weg te komen, je wordt niet eens meer uitgenodigd voor een gesprek. Laat staan aangenomen. Dus logisch dat je blijft plakken, terwijl je eigenlijk best eens wat anders zou willen. Dan hoef je echt niet meer te verdienen en waarschijnlijk neem je ook met minder genoegen, als je iets leukers kunt gaan doen dat meer bevrediging schenkt.
Nou ja, je kunt altijd nog ZZP’er worden. Dan maar Job coach worden of een B&B beginnen in Frankrijk of Spanje. En gaan doen “wat je hart je ingeeft”. Maar dan moet je wel genoeg hebben gespaard.
Toch maar eens Anne-Marije Buckens bellen!
Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze Facebookpagina
Volg ons op Twitter: @FalderNL en mis niets dat elke dag leuk, interessant of tof is.
