Vrijdagavond, dat was altijd dé avond waar mijn vent en ik smachtend naar uitkeken. Na een lange werkweek en nog snel de boodschappen halen voor de komende vijf dagen, ploften we eindelijk op de bank met een wijntje.
Hèhè, even lekker een serie op Netflix kijken. Bakkie nootjes erbij, waarom niet, het is tenslotte weekend. Als we echt in een goede bui waren en zin hadden om het laat te maken, verplaatsten we onze gezellige avond ook nog weleens naar de slaapkamer om het weekend een vliegende start te geven.
Je vraagt je vast en zeker af waarom het bovenstaande in de verleden tijd is geschreven. Dat zit zo: de vrijdagavond is de vrijdagavond niet meer. Oorzaak: de pre-puber.
Nou was hij altijd al een kind dat weinig slaap nodig had. Op de crèche, waar alle dreumesen nog een middagslaapje deden, hoorde hij al bij ‘de wakkeren’. Wat zoveel betekende als: die zijn met geen stok hun bedje in te rammen. Inmiddels is meneer bijna veertien en is hij inderdaad echt met geen mogelijkheid meer in bed te krijgen. Sterker nog, op vrijdagavond komt hij om een uur of tien naar beneden en vraagt of er nog nootjes op tafel komen. Vervolgens ploft hij op de bank tussen ons in en kijkt mee naar onze series. Als wij beginnen te gapen, zegt hij: “Jullie gaan toch niet al slapen? Ik ben nog helemaal niet moe.’
En dan gaat de trukendoos open omdat hij de naar-bed-bui al ziet hangen. Normaal gesproken is het hem te veel gevraagd om even een paar borden op tafel te zetten, nu stuift hij naar de keuken om nieuwe wijntjes voor ons te halen en de bakjes met nootjes bij te vullen. Hij begint zelfs een heus gesprek, terwijl er anders vrij weinig uit z’n mond komt. Als wij uiteindelijk echt naar boven willen, vraagt hij: “Ik kan toch nog wel even opblijven?” De daaropvolgende discussie duurt zo weer een kwartier. En dan bedenkt hij opeens dat hij nog moet douchen. Voor het eerst deze week.
Als goede moeder moet ik nu natuurlijk zeggen: gezellig. En ach ja, dat is het ergens ook wel natuurlijk. Nu vindt hij het nog leuk om tussen z’n ouders in te zitten, een beetje nootjes te eten en de oudste zoon uit te hangen.
Over twee jaar zit hij waarschijnlijk alleen nog maar op z’n kamer te gamen, te blowen of wat dan ook te doen, als het maar zonder ons is. Dus kan ik er nu maar beter van genieten voordat het weer voorbij is, toch?
Maar je begrijpt, van even lekker samen chillen en het weekend een vliegende start geven komt weinig meer. Ik ben serieus benieuwd hoe andere ouders dat doen.
Misschien moeten we het hele circus maar gaan verplaatsen naar de zaterdagochtend. Want uit bed komen, daar is de pre-puber dan gelukkig weer vrij slecht in.
Fotografie: 123RF
Falder.nl is de grootste mannen 50+ site van Nederland.
Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze Facebookpagina
