Annemijn

Annemijn

Mooi was die tijd: zuipen, vette bek halen en van je fiets vallen

Dronkemansverhalen zijn de leukste verhalen, maar Annemijn constateert dat er op dat vlak bar weinig te beleven valt de laatste tijd. Gelukkig hadden we oudejaarsavond, nou, het was me een dolle boel.

Verhalen ‘van vroeger’, mijn kinderen zijn er dol op. Er zitten dan ook wel een paar legendarische bij: over die keer dat mijn oudste broer tijdens het kerstdiner met een kaars zat te klooien en opeens het tafelkleed in de fik stond. Mijn jongste broer, die zijn maaltijd vies vond en deze in de vuilnisbak kieperde, waarna hij uit de vuilnisbak moest eten. Met glinsterende ogen vroegen de jongens laatst aan hun oma (mijn moeder) of ik als kind weleens stoute dingen deed. Nou ja zeg, nóóit natuurlijk.

Maar de allerbeste anekdotes vinden ze toch de dronkemansverhalen. Zoals de keer dat mijn vent en ik onze eerste oud en nieuw samen vierden.

We waren nogal wild wezen stappen en geëindigd in een gay bar waar iemand probeerde om mij te versieren, op zich een opmerkelijk gegeven. Daarna hebben we nog ergens een vette bek gehaald en tegen het ochtendgloren fietsten we naar huis. Ventlief was zo ontzettend lazarus dat tijdens het fietsen zijn stuur zomaar dubbelklapte en hij viel (op dit punt schateren de kinderen het standaard uit). Gelukkig gaven zijn dronken ledematen moeiteloos mee, hij maakte een indrukwekkende koprol en had geen schrammetje. Ik kreeg voor het eerst een beetje een beeld van wat voor vlees ik in de kuip had.

Ik weet het, dit klinkt vrij ernstig, maar eigenlijk is hij helemaal niet zo’n zuiplap hoor, dat valt best mee. Laat ik het zo stellen: áls hij drinkt, dan drinkt hij goed.

Hij is niet uitgerust met de natuurlijke grens die ik wel heb, en waarbij ik zonder er echt bij na te denken overstap op water. Later ontdekte ik dat er veel meer mannen zijn die zo zijn. Op z’n tijd mateloos, laveloos, ergens ook wel heerlijk als je je zo kunt laten gaan. En er valt nog eens wat te lachen.

Wat dat betreft zijn de laatste maanden toch wel gortdroog, een beetje gezellig dronken worden is er al tijden niet bij.

Tenzij je het leuk vindt om je tijdens alweer een lockdown-Netflixavondje totaal klem te zuipen, maar dat is ook weer zo treurig. Kortom, oudejaarsavond kwam als geroepen. Al vroeg ging de eerste fles prosecco open, dat spul drinkt weg als limonade dus niet veel later was fles twee aan de beurt. Mijn vent begon de eerste tekenen van dronkenschap te vertonen, het beloofde eindelijk weer eens een legendarische avond te worden. Toen we om 12 uur de buren aantroffen op straat, bleek de buurman ook al aardig op weg. “The Queen’s Gambit”, lalde hij terwijl hij zich vasthield aan een lantaarnpaal. “Dat bén jij.” Yeah right, ik kan niet eens schaken.

In the meanwhile zaten de kinderen in een hoekje te gamen op hun telefoon. Uren en uren, terwijl ze normaal een strenge limiet hebben. Zegt de oudste om 3 uur ’s nachts met van die holle, vierkante ogen: “Mama, weet je wat leuk is? Als jullie dronken zijn dan vergeten jullie helemaal onze schermtijd.” Ik nam me voor om hen in het nieuwe jaar maar weer eens te waarschuwen voor de gevaren van alcohol.

Als dat geen memorabel verhaal is 😉

Foto’s: 123RF

Falder.nl is de grootste mannen 50+ site van Nederland.
Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze
Facebookpagina

 

.

Deel dit artikel via:
MANNENPRAAT