Ach, in Nederland Nederlander zijn. Je staat ermee op en je gaat ermee naar bed. Ik praat Nederlands de hele dag, doe dingen die ik van jongs af gewend ben. En om mij heen doen de mensen ook de hele dag hetzelfde. Doodgewoon allemaal. Totdat ik in het buitenland kom en heel veel wat in dagelijks leven normaal is, buitengewoon wordt. Soms is dat leuk, soms ronduit irritant. Herken jij jezelf in deze situaties?
Leuk (1)
Een rondleiding door een zoutmijn in Polen. De groep die de gids volgde, bestond uit een bont gezelschap. Duitsers, Fransen, Amerikanen, zelfs Hongkong-Chinezen. Een stel was echter Nederlands. Het duurde niet lang voordat we met ze aan de praat raakten. In Nederland hadden we een stel vreemden echt niet zomaar aangesproken. Nu hadden we binnen de kortste keren contact en bleven we min of meer bij elkaar in de buurt.
Leuk (2), Niet leuk (1)
Een week later, nog steeds in Polen. We zijn in het Tatra-gebergte aan de grens van Tsjechië. Het is druk. In een kolonne lopen we naar boven. De drukte wordt veroorzaakt door de Polen zelf, waarvan er klaarblijkelijk nog heel veel in eigen land op vakantie gaan. Ik vind het eigenlijk wel leuk. Heel authentiek. Wij als enige Nederlanders tussen al die Poolse toeristen. Had ik echter in een kolonne Nederlanders naar boven gelopen, dan had ik me geërgerd aan het massatoerisme.
Leuk (3)
Ajax heeft zich geplaatst voor de halve finale van de Champions League, (CL) ten koste van Juventus. Wij zijn in Panama. Hier volgen ze de CL op de voet. Bijna overal waar ter sprake komt dat wij Nederlands zijn, wordt meteen geroepen. ‘Oh Ajax. They are my favourites’. Leuk toch!
Leuk (4)
Weekje later, Panama City. Op. een pleintje raken we in gesprek met een Panamese pubers. We vertellen dat we vlakbij Amsterdam wonen. ‘Amsterdam, the koffieshops. Wonderful, that people can do that in your country.’ Zij lachen. Wij lachen ook. Toch een beetje trots, dat wij in hun ogen zo’n liberaal landje zijn.
Leuk (5)
New York, een paar jaar eerder. In Brooklyn stuitten we op een zaakje, dat heette ‘The Good Batch’. Dit is een bakkerij, die in deze Yankee-buurt bekend staat om zijn oer-Hollandse stroopwafels. Ja, ja, die stroopwafels, dat zijn toch een beetje wij. Zo voelde het echt.
Niet leuk (2)
Datzelfde jaar, ergens aan een van de Spaanse Costa’s. Voor de zoveelste keer stuitten we op een Nederlandse snackbar die zich wil onderscheiden met echte Hollandse kroketten, patat en frikadellen. Er was niets in mij dat maar even dacht daarbinnen te lopen. Geen zin, geen trek. Gewoon niet leuk.
Heb jij ook zulke dingen meegemaakt?
Volg ons op Twitter: @FalderNL en mis niets dat elke dag leuk, interessant of tof is.
