Hans van der Steeg

Hans van der Steeg

Graag nationaal applaus voor Van Gaal

Louis van Gaal
Als je 70 bent, steek je toch niet snel je kop in de strop van deadlines, afspraken, stress en zeurende collega's. Louis van Gaal wel. Daarom een pleidooi om hem bij voorbaat op het schild te heffen.

Ik kan mij van alles voorstellen als ik (red.: Hans van der Steeg) 70 ben. Lekker mijn tuintje schoffelen, met de caravan op reis, kopje koffie op zijn tijd, rondje lopen met mijn kleinkind. Allemaal zaken waarbij ik geen gezeur aan mijn kop hebt. En zeker niet over mijn werk. Ik zit er nu nog middenin. Deadlines, onmogelijke klantvragen, financiele verantwoordingen, overbodige vergaderingen en heel veel mensen die wat van mijn werk vinden. Ik kijk er zo naar uit om dit straks achter mij te laten en mijn hoofd 24 uur lang in de ontspannen modus te zetten. Maar jij gaat dit allemaal weer tegemoet. In een veelvoud, waar ik als eenvoudige kantoorklerk mij geen voorstelling van kan maken en zeker nooit ga meemaken.

Hans Kraay

Waarom doe je dit? Zo vraag ik mij af. Het leven buiten de schijnwerpers leek je zo goed te bevallen. Wat ik ervan weet, want ik kan je alleen maar volgen via de media, was je vooral bezig te genieten met Truus in Portugal. Miste je de mensen uit ‘het wereldje’? Miste je de spanning. Zeker niet de journalisten. Of misschien wel een aantal van hen, maar dan toch niet Hans Kraay. Ik kan mij wel voorstellen dat je de kennisoverdracht miste. Iets waar jij je hele leven, als docent, speler en coach mee bezig was. Zou dat het zijn? In combinatie met je stellige overtuiging dat jij, met jouw ervaring, het Nederlands elftal echt verder kan helpen.

Meest onvergetelijke momenten met Louis van Gaal

Nationaal erfgoed

Hoe dan ook, je had het niet hoeven te doen. Je hebt een prachtige staat van dienst, je vakmanschap is boven elke twijfel verheven, zelfs je emotionele uitbarstingen hebben nu de status van nationaal erfgoed. Mocht het straks helemaal mislopen en je krijgt het elftal niet aan de praat, dan kunnen er toch op zijn minst barstjes ontstaan in deze onvolprezen status. Enfin, het echte antwoord waarom je dit doet, weet alleen jij en misschien een aantal intimi om je heen.

Lauwige ontvangst

Wat mij echter nu stoort is de toch wat lauwige ontvangst die jij mocht ontvangen na bekendmaking van het nieuws dat jij aan het werk ging als bondscoach. Natuurlijk, we zaten midden in de Olympisch Spelen, maar een beetje meer dank had best op zijn plaats geweest. Want straks ga jij weer zorgen voor nationaal theater, hopelijk met een goed spelend Nederlands Elftal, maar zeker ook met je omgang van de media. Straks ga jij er ook wellicht ook voor zorgen dat we alsnog naar het WK kunnen. Dat Nederland langzaam oranje kleurt, terwijl we steeds verder in het toernooi komen. Maar op dit lange, hopelijk succesvolle traject gaat er ook gezeur komen. Heel veel gezeur. Want Nederland telt nu eenmaal 17 miljoen bondscaches. En toch ga neem je deze baan aan om ‘ons’ naar het WK te brengen. Daarom deze brief. Een pleidooi om je bij voorbaat de waardering te geven die je verdient, geheel los van de resultaten die komen gaan.

Falder.nl is de grootste site voor mannen van 50-plus van Nederland.
Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze Facebookpagina

Deel dit artikel via:
MANNENPRAAT