In het dorp waar ik (red.: Hans van der Steeg) opgroeide, woonde Arie van Staveren. Arie is de enige ooit, die vanuit Warmunda, doorgaans spelend in de onderste regionen van het amateurvoetbal, wist door te dringen tot het betaalde voetbal. Hij werd een zeer gewaardeerd voorhoedespeler bij respectievelijk Sparta, FC Twente en MVV. Arie woonde nog lange tijd, ook toen hij al betaald voetbal speelde, bij zijn ouders in een arbeiderswoning. Als jochie wilde je natuurlijk wel een handtekening van hem. Dan belde je even bij hem aan. Vaak deed hij zelf open. Soms als hij er niet was, beloofde zijn ouders dat Arie zijn handtekening wel even langs zou komen brengen. Wat dan ook altijd gebeurde.
Beste van de wereld
Het was de tijd dat Ajax en Feijenoord, en het Nederlands Elftal, behoorde tot de aller-, allerbeste van de wereld. Voetbal was razend populair in Nederland. Toch was voetbal tegelijk nog heel lokaal. De teams die destijds in het Panini-voetbalalbum stonden, waren stuk voor stuk een verzameling van spelers uit de buurt. Ken je ze nog? Ado: Lex Schoenmakers, Dick Advocaat, Ton Thie, Piet de Zoete. Hagenezen pur sang. Feijenoord: Van Hanegem, Coen Moulijn, Wim Jansen, Piet Romeijn, Rinus Israel. Echte Rotterdammers waarvan sommige nog als havenarbeider werkten. Ajax: Piet Keizer, Johan Cruijff, Wim Suurbier, Ruud Krol, Sjaak Swart, Johnny Rep. Hun onvervalste Mokums accent verraadden hun afkomst. Wilde je een profvoetballer ontmoeten, dan liep je gewoon hun sigarenzaak binnen. Want die hadden ze nodig om rond te komen.
Bungalow-enclaves
Maar het grote geld veranderde alles. Het Bosman-arrest bracht alles nog eens extra in een stroomversnelling. Voetballers werden multimiljonairs en verschuilen zich in het dagelijkse leven in bungalow-enclaves. Topteams bestaan uit een mix van internationale spelers, met nauwelijks nog lokale helden in de opstelling. Ik zie aan mijn jongere neefjes, gepokt en gemazeld door Fifa-videogames, dat zij net zo kunnen genieten van een Champions League-finale tussen Manchester City en Chelsea, zoals wij genoten van een Nederlands team dat zich in de eindronde wist te spelen.
Zevenkoppig monster
Rijk-rijker-rijkst. Het gedrocht dat European Super League heet, gaat waarschijnlijk niet door. Maar voetbal is tegenwoordig een zevenkoppig monster. Kans is groot dat een dergelijke elitecompetitie weer in een andere vorm ontstaat. Nederlandse teams, zelfs Ajax, zullen hooguit een bijrolletje hierin vervullen. Mijn neefjes zullen dan net zo hard juichen voor de buitenlandse topteams die daarin wel spelen. Ik niet. Ik wil weer terug naar de ouderwetse Eurocup 1,2 en 3. Ik wil Nederlandse topteams met lokale helden. Ik wil de deur opendoen en een Arie van Staveren tegenover me zien staan: ‘Ik hoorde van mijn ouders dat je om een handtekening voor je zoon heb gevraagd. Ik dacht, kom laat ik deze even langs brengen.’
Falder.nl is de grootste site voor mannen van 50-plus van Nederland.
Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze Facebookpagina
