Normaal vertoef ik in een pittoreske Agriturismo of een fraaie Airbnb. Zou het door de verplichte thuiszit van Corona komen? Hoe dan ook, dit jaar hadden mijn vrouw en ik meer zin in avontuur en huurden een camper. Ik (red. Hans van der Steeg) had prachtige ideeën hoe het zou worden. Ik stelde me voor de eerste ochtend dat ik de camper uitstap en genoot van een prachtig berglandschap. Dat ik twee, drie dagen verder was en hoe ik langzamerhand de beschaving voelde afglijden. Scheren? Laat maar zitten. Nog een dag hetzelfde shirt en korte broek aan? Prima. Misschien was dat zelfs iets te veel textiel en stond ik op een plek waar ik zomaar ongestoord in mijn blote kont een ochtendduik kon nemen. Geen zeurende collega’s meer, niet meer elke dinsdag met een slaperige kop de GFT-bak buiten zetten. Weg met elke routine, weg met de regeltjes uit het alledaagse leven. Het wezen in mij dat ontdekkingsreiziger heet, ging ontwaken uit zijn winterslaap.
Dat bleek al zodra we onze kampeerbus parkeerden. Onmiddellijk verscheen een fietsende diender, al snel omgedoopt tot campingGestapo, die ons erop wees dat we precies zoals de overige caravans moesten kamperen
Het wezen in mij dat ontdekkingsreiziger heet, ging ontwaken uit zijn winterslaap. Helaas gaapte er een enorm gat tussen droom en werkelijkheid. Want zo midden in het hoogseizoen zijn er heel veel die dezelfde droom koesteren zoals ik. Achteraf schat ik zo’n duizend miljoen, gezien de overvolle campings waar we arriveerden. Op deze campings heersten net zo veel regels als in een kantoortuin. Dat bleek al zodra we onze kampeerbus parkeerden. Onmiddellijk verscheen een fietsende diender, al snel omgedoopt tot campingGestapo, die ons erop wees dat we precies zoals de overige caravans moesten kamperen. Hier was net zoveel onaangepast gedrag mogelijk als in een gemiddelde Vinex-lokatie. Een vuurkorf? Daar kwam de campingGestapo alweer aan. Iets teveel lawaai na twaalven,’sorry herr Gestapo, ja we gaan al naar bed.’ De camper toch weer anders geparkeerd? Ach, om een lang verhaal kort te maken: geüniformeerde regelneven bleven als lastige muggen om ons heen zoemen.
Kleine campings
Dat moest anders. Via een camperapp selecteerden we nu op kleinere, rustieke campings. Dit scheelde inderdaad zo’n negentig procent aan vakantiemassaliteit. Maar de resterende tien procent (weet je nog, van duizend miljoen toeristen) waren er toch weer heel veel. Ook op deze locaties voelden we ons als sardientjes in een veel te klein blik. Met als extra nadeel dat hier nauwelijks regeltjes bestonden. Auto’s stonden kriskras geparkeerd en vaak vlak voor onze neus. Willekeurig geplaatste haringen en tenttouwen veranderden een loopje in een survivalbaan en ’s avonds in een levensgevaarlijk mijnenveld. Waarom dachten onze buren dat ze ’s avonds op een festival aanwezig waren en, my God, wat lulden ze dom. Steeds meer verlangden we naar een snufje campingGestapo. Ook naar wat iets luxere toiletten. Want eerlijk is eerlijk, die waren op de kampeerVinex-locaties pico bello. Hier moesten we het vaak doen met zijn allen op twee poppenpleetjes. Daar sta je dan in de rij. Voor je stapt je knappe campingbuurvrouw het toilet in en je hoort haar vervolgens ploppen, ratelen en zuchten. Tuurlijk, we zijn allemaal mensen, maar toch. Daarna had ik toch vervelende associaties als ik haar naast ons aan een wijntjes zag nippen. Eenmaal thuis, resteren slechts de twijfels. Heb ik gewoon pech gehad of ben ik nu veranderd in die zeikerd die ik nooit hoopte te worden? En, ben ik nog steeds zo modern onbevooroordeeld, als ik lees dat we steeds meer gaan overschakelen op genderneutrale toiletten?
Falder.nl is de grootste site voor mannen van 50-plus van Nederland.
Vind je dit een leuk bericht? Abonneer je dan en volg ons door het liken van onze Facebookpagina