Je wilt altijd ouder worden, maar ben je eenmaal oud, dan zie en voel je je lichaam aftakelen. Toen ik midden jaren dertig was, mocht ik een ouderdomspak aantrekken. Dit was speciaal door Ford ontwikkeld. Om te testen hoe het is om auto te rijden als je bejaard bent. In dat pak moest ik me laten vallen in de bestuurdersstoel, omdat mijn knieën werden geblokkeerd. Ik kon mijn voeten nauwelijks bewegen richting gaspedaal dankzij een ingetapet enkelgewricht. Mijn nek kende nog maar een richting: recht vooruit. De wereld trok wazig aan mij voorbij dankzij de half verduisterde bril. Tenslotte hoorde ik nauwelijks, door de inbreng van anti-geluidstaafjes.
Wakker worden als 21-jarige?
Nu, bijna dertig jaar later, is mijn lichaam steeds meer dan pak van destijds. Hoe zou het zijn om nog een keer te ontwaken als 21-jarige, denk ik weleens. Je wordt wakker en je kijkt zomaar opeens weer aan tegen een kanjer van een ochtenderectie. Die je gisteren ook al had. En waarschijnlijk morgen weer gaat krijgen. Oké, bij het opstaan voel je jezelf even duf. Maar ergens tijdens het douchen, kan ook vlak daarna zijn, vindt een enorme eruptie van energie plaats. Je kunt stuíterend door het leven. Alsof je een XTC-pil hebt geslikt. Zoiets. Ook realiseer je jezelf hoe soepel je spieren zijn. Toch nog even die handstand proberen, waar je altijd al zo goed in was? Verrek, je kunt gewoon met gestrekte benen je tenen raken. Dat ondanks het leven dat je dan leidt, dat je jezelf minstens drie dagen volgiet met alcohol en maar een paar uur ‘s nachts Klaas Vaak tegenkomt.
Kater
Mocht je nèt de pech hebben, dat je die ene ochtend dat je als twintigjarige mag ontwaken, opgescheept zit met een flinke kater, gevalletje letselschade van de boemelnacht daarvoor, dan is er nog geen kind overboord. Want binnen een uurtje of drie heeft die kanjer van een lever van jou het lichaam weer spic en span gemaakt. Huppettee, je trekt je voetbalschoenen aan en ’s middags sprint je gewoon weer de zoden uit het (kunst)gras. Nóg een leuk detail van die dag. Je gaat zitten zonder dat je tegelijkertijd een diepe zucht slaakt. Mooi leven, mooi lichaam.
Nee, geen klaagzang
Wordt dit dus een grote klaagzang over de ouderdom? Niets is minder waar. Want ouder worden is pas leuk. Goed, ik word nu (meestal) wakker zonder die ochtenderectie, dat wel. Maar ik heb nog heel andere pieken in het vooruitzicht. Mijn woordenschat bereikt zijn hoogtepunt pas op 71 jaar. Op 69 jaar is mijn levensvreugde het hoogst. Op 82-jarige leeftijd word ik ook psychologisch het gelukkigst.
Wat voor hoogtepunten ga ik nog meer beleven volgens wetenschappelijk onderzoek?
- Mijn uithoudingsvermogen stijgt: uit studies blijkt dat een veelvoud van geteste joggers tussen de 65 en 69 sneller zijn dan 20-54 jarige joggers.
- Ik heb minder snel gaatjes in mijn tanden.
- Ik word minde en minder vaak verkouden: vanaf middelbare leeftijd raak ik steeds meer immuun voor de meeste verkoudheidsvirussen.
- Ik krijg minder en minder vaak stress. Sinds mijn 50-ste ga ik minder tobbend door het leven.
- Mijn seksleven wordt (nog beter). Omdat ik mijn eigen lichaam door en door ken. En ook dat van mijn vrouwhaar. Zij geniet meer van mij. En als zij blij is, ben ik ook blij.
Ja, krakende karren genieten het langst.
