Joep Stassen

Joep Stassen

Hoe word ik Iceman?

Falder-columnist Joep Stassen traint om iceman te worden. Bijna wekelijks duikt hij in zee. Tijdens zijn meest recente tocht verliest hij zijn zwembroek. Deel 1: poedelnaakt.

12 maart 2019

Vandaag heb ik in zee de zwembroek uitgetrokken en om een schouder gehangen. Dat doe ik af en toe. Ik haal mijn arm door een broekspijp en zo zwem ik met wat lijkt op een lek zwembandje in het rond. Waarom ik dat doe? Om eens even lekker rondom te spoelen. Zo’n zwembroek is isolatie. Het houdt de billen en ballen warmer dan de rest van het lichaam en dat wil ik niet. Ik wil all the way. Ik wil letterlijk met de billen bloot. Vandaar.

Zwembroek kwijt

Ik voel iets aan mijn voet. Als eerste denk ik aan een vis, maar ik besef dat het geen dier is, het voelt als een plastic zak. Ik trap het weg en zwem verder. Dan merk ik dat mijn zwembroek niet meer om mijn schouder hangt. Ik ben ‘m kwijt! Het vermeende plastic zakje van zojuist was mijn zwembroek. Ik kijk om me heen. Kansloos. Het water is troebel en de zee is wild.  Er staat bovendien een sterke zijwaartse stroming.

Streaker

Wat nu? Er lopen best veel wandelaars en het strand is breed.  De strandtent waarachter ik mijn fiets en onderbroek heb geparkeerd, zit aardig vol. Hoe moet dit? Ik ben een keer getuige geweest van een streaker in een voetbalstadion. De man, poedelnaakt op weg naar de overkant, werd halverwege het veld neergehaald door een suppoost. Zal ik mijn fiets halen, of zal ik voortijdig gegrepen worden en onder gejoel van het publiek worden afgevoerd?

Steenkoud

Ik schat de situatie in. Van links komt een groepje van vier dat stevig doorloopt. Daarachter een stel met een hondje. Van rechts naderen twee mannen. Na het stel met hondje zal de kust even vrij zijn. Ik wacht tot het groepje voorbij is. ‘Opschieten!’ roep ik halfluid, ik heb het steenkoud, m’n handen zijn paars. Het stel met hondje is nu op mijn hoogte, de twee mannen op redelijke afstand. Nog even, en dan kan ik. Voorovergebogen en door de knieën wacht ik op mijn eigen startschot. Mijn billen komen boven het water uit. Ik kijk nog een keer op.

Het stel staat stil!

(vanmiddag het vervolg!)

Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze Facebookpagina

Volg ons op Twitter: @FalderNL en mis niets dat elke dag leuk, interessant of tof is.

Deel dit artikel via:
MANNENPRAAT