Sjaak

Sjaak

Meneer Aart, hoe bleef u zo lang overtuigend kind?

Aart Staartjes is dood. Een groot kindervriend die zelf daardoor ook kind bleef. Of althans in de geest van het kind bleef doorleven. Wat een zalige gedachte. Want laten we eerlijk zijn: die volwassen wereld, wat is daar nou aan?

Staartjes is inmiddels in 459 artikelen herdacht en beschreven. JJ de Bom, De Stratemakeropzeeshow met Wieteke van Dort (De Deftige Dame) en Joost Prinsen (Erik Engerd). Maar voor mij – Falder Sjaak – was hij toch vooral meneer Aart uit Sesamstraat. Een type dat hij ooit omschreef ‘als iemand die de bal lek prikt’.

Eerst even dat ongeluk. Dit klinkt misschien hard, maar Aart zou me onmiddellijk vergeven. Als hij nog zou leven. Meneer Aart rijdt in een kinderachtig autootje door de stad en wordt aangereden. Een brommobiel! Een soort overdekte brommer die bij de minste aanraking uit elkaar valt. Is natuurlijk levensgevaarlijk, maar het past ook weer helemaal bij Meneer Aart. Dat verzin je toch niet! Ongelooflijk hoe dingen soms bij elkaar komen. Staartjes moest gewoon op deze manier deze aarde verlaten. Niks geen dikke Mercedes, Hummer (elektrisch of niet) of range Rover. Nee, een brommobiel die boven op een wel degelijke auto knalt.

Meneer Aart rijdt in een kinderachtig autootje door de stad en wordt aangereden. Een brommobiel! Een soort overdekte brommer die bij de minste aanraking uit elkaar valt.

Meneer Aart voelt nattigheid ...

Volgens mij is Staartjes nooit oud geworden. Hij was met 81 jaar nog steeds een kind. Hij zei gewoon altijd wat hij dacht. Nooit even 2 keer nadenken of rekening houden met status en of hetgeen hij ging roepen eventueel negatieve gevolgen voor hem kon hebben. Net als een kind. Vrij en onbelast. Wars van dikdoenerij en opsmuk. Maakte hem ook wel een narrige man, maar dat kan ik alleen maar extra waarderen.

Het Grote Geheim van dat Kind zijn en blijven. Hij wist het nog. Hij leefde ernaar. Wij weten het en we weten ook allemaal dat wij dat ergens onderweg zijn kwijtgeraakt.

Het Grote Geheim van dat Kind zijn en blijven. Hij wist het nog. Hij leefde ernaar. Wij weten het en we weten ook allemaal dat wij dat ergens onderweg zijn kwijtgeraakt. Ingepakt door het establishment. Vastgesnoerd in regels en wetten. Dogma’s en richtlijnen. Jammer, want soms was ik best jaloers op Meneer Aart. Hij had nog even langer moeten leven om ons te onderwijzen hoe we kind hadden kunnen blijven.

Foto’s: NPORadio1, Beeldengeluid.nl

Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze Facebookpagina

Volg ons op Twitter: @FalderNL en mis niets dat elke dag leuk, interessant of tof is.

Deel dit artikel via:
MANNENPRAAT