Ik had voor onze toekomstige zoon al een naam
Het zit namelijk zo. Toen ik mijn huidige vrouw leerde kennen, was ik 27 jaar. Mijn vorige relatie was gestrand en met mijn nieuwe vlam belandde ik – zoals zo vaak aan het einde van de werkweek – in de kroeg. Het was een van onze eerste afspraakjes. De rituele dans kon beginnen. Aftasten, veel vragen stellen, tikje provoceren, hoeveel bier kan ze op, kortom, wat voor vlees hadden we hier nu eigenlijk in de kuip? Hoe herkenbaar zult u zeggen. Een van de issues is natuurlijk altijd (ja, geef het maar toe!): zouden we ooit eventueel samen kinderen willen? Voor mij best een hindernis, want ik kom uit een gezin met 8 kinderen en ik had mijn buik vol van kinderen. Ook al waren het mijn bloedeigen broers en zussen. Maar goed, we spraken nog in uiterst hypothetische vorm. Deze relatie kon nog alle kanten op. Ik zei in mijn opperste wijsheid: ‘Ik zou best een jongen willen hebben. Vind ik persoonlijk net even wat leuker dan een meisje. Maar, stel dat het een jongen wordt, dan heb ik al een naam. En ik betwijfel of jij dat een goede naam vindt. Dus misschien is dat wel een breukpunt tussen ons, nu al.’
Voor veel vrouwen was hij een superheld en voor veel mannen de gedroomde personificatie van de eeuwig dolende ridder, charmeur, avonturier en vrouwenmagneet
Waarop zij zei: ‘O leuk, een jongen. We noemen hem dan Rutger.’ Ik stond perplex. Het duizelde even. Noemde ze nou gewoon even snel tussen neus en lippen door de naam Rutger? Bleek dus dat wij allebei superfan waren van Rutger Hauer. We deelden de adoratie voor Floris, het ontdekken van de erotiek in Turks Fruit, de jeugdige overmoed in Soldaat van Oranje, de psycho van Blade Runner. Binnen een uur hadden we in die altijd gezellige kroeg in de Haagse binnenstad samen ons eigen standbeeld voor hem opgericht. Het duurde nog even voordat onze zoon werd geboren. Laten we het er maar op houden dat ik ‘altijd jong’ wilde blijven, en vrij en geen verantwoordelijkheid wilde hebben. Maar toen hij er eenmaal was, riepen we samen in koor: ‘Daar is Rutger’. Wat Rutger Hauer nooit heeft geweten, is dat hij stiekem verantwoordelijk is geweest voor heel veel nieuwe ‘Rutgers’. Daarvan ben ik heilig overtuigd. Voor veel vrouwen was hij een superheld en voor veel mannen wellicht de gedroomde personificatie van de eeuwig dolende ridder. Een stoere naam voor stoere mannen (Rutger is namelijk Duits voor ‘krijger met de speer’). Hauer leeft voort, hij is niet dood! Mijn vrouw en ik genieten nog elke dag van hem. Nou ja, bijna elke dag.
Fotografie: copyright Rutger Hauers eigen website en Wikipedia
Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze Facebookpagina
Volg ons op Twitter: @FalderNL en mis niets dat elke dag leuk, interessant of tof is.
