Elke man verdient een eigen mannenclub
Eva dacht direct aan ‘wisselgeld’ – geweldige term in relaties om elkaar figuurlijk te kunnen terugbetalen – en juichte het idee van man Marcel ( van Rosmalen -red.) natuurlijk heel erg toe. Kan zij straks met vriendinnen naar Mykonos. ‘Doen, schat!’ Vijf dagen lang sigaren roken, wijn drinken en onbeperkt chips eten. Hoeke had tijdens de afwezigheid van haar man de tijd van haar leven waarin alles op rolletjes liep en ook zij alles kon doen zonder bemoeienis van haar man. ‘Ik sliep als een os, kwam overal op tijd en ’s avonds belde ik mensen, alsof het weer even 2009 was en ik in mijn eentje op de Amsterdamse Haarlemmerdijk woonde.’
Maar hoe heerlijk is dat gevoel dat je als man bij een club hoort!
Geen vrouwen (want die hebben hun eigen club), geen gezeur, geen gedoe, geen gecommandeer, geen grenzen, geen ‘ja, maar’. Falder Sjaak is al lid van een club – de Boxing Beauties genaamd – en kan het elke man aanbevelen. Niet alleen vanwege de sport, maar ook vanwege de geweldige sociale cohesie. Mannen onder elkaar, zonder gedoe en inmenging, sport kijken en commentaar leveren, bier drinken en veel chips eten. En oké, oké, we zijn geen raging bulls, maar we meppen er inmiddels aardig op los. Wat ik nog wel mis zijn de rituelen. Elke club heeft rituelen, een soort mystiek evangelie met eigen regels en inwijding. Wij gingen gewoon boksen. Maar voordat je echt lid wordt en plechtig wordt opgenomen in de kring, moet je eigenlijk eerst een halve liter bloed van een net geslacht kalf drinken of de ballen van een stier roosteren en nuttigen met minimaal 5 liter bockbier. Of een vrouw in nood in het weekend in het uitgaansleven met de vuisten verdedigen tegen een maniak die jou het liefst onder de zoden stopt. Zoiets. Elke mannenclub is goed, maar kan niet bestaan zonder rituelen. Mannen van Nederland, denk daaraan als je een club opricht! Wij gaan binnenkort als boksers onder elkaar de rituelen bespreken. Denk ik. Hoop ik.
Nico Dijkshoorn schreef tijdje terug alweer een column in de VK over zijn drang naar een eigen mannenclub.
Hij omschreef dat verlangen en de bijkomende passie voor rituelen op een manier die alleen hij kan: ‘Nu heb ik ook de smaak te pakken. Ik wil een club oprichten en dan andere mannen toelatingsexamen laten doen. Ik wil aan een doodsbange, halfnaakte man vragen: ‘Ik vroeg je wat. Kijk me aan. Wat is dit voor vrucht?’ En daarna wil ik wijzen op een vrucht. Als hij dan zegt: ‘Mandarijn?’, dan sla ik hem op zijn wang, ik schreeuw: ‘Bloedsinaasappel.’ Daarna moet hij zes keer vijf maal om zijn as rollen in een schuur gevuld met kippendijen. Vervolgens ga ik met een potlood over zijn voetzool. Als hij lacht, wordt hij helaas eerst korporaal en dan zien we wel weer eens verder. Ik wil een eendagskuiken in iemands mond doen en dat dertig mannen daar dan omheen staan. Ze applaudisseren. Ik wil een club.’
Foto: https://nl.depositphotos.com/stock-photography.html
Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze Facebookpagina
Volg ons op Twitter: @FalderNL en mis niets dat elke dag leuk, interessant of tof is.
