Spanning

Nee, nee, we gaan het NIET over zwarte piet hebben! Daar is al genoeg over gezegd, en zeker over geschreven. Nee, het gaat mij om de teloorgang van een ongelooflijk goed gevoel. De leuke spanning. De vrolijke opwinding. Weten we het nog? Jaren ’60. Sinterklaas kwam het land instomen. Op je vaders schouders de bibberkou weerstaan en zingen en zwaaien totdat je half bewusteloos was. De pepernoten, de hand van Sint zelf! De massale belangstelling van andere kinderen. En je wist: nog zoveel nachtjes slapen en dan werd er op de deur gebonkt. Stonden er twee grote jutezakken vol cadeautjes. He-le-maal uit Spanje met de pakjesboot 34.

Janken

Eenmaal op schoot bij Sint kwamen de tranen. Je was nerveus en een beetje bang. Wat stond er over jou in het Grote Boek? Kreeg je met de roe? Moest je mee in de zak naar Spanje? Nu moeten kinderen oppassen dat ze niet in de vuurlinie van rivaliserende groepen komen te staan. Duizenden politieagenten moeten voorkomen dat een feestje totaal uit de hand loopt. Dat is pas om te janken. We gunnen de kinderen geen familiefeestje meer, omdat alles kleurloos moet zijn. Het is ontnuchterend en verkeerd. Net zo ontnuchterend toen mijn pa mij vertelde dat Sinterklaas helemaal niet bestaat. Leugens. Het sinterklaasfeest is 1 grote leugen geworden.

Laten we eens even teruggaan naar de basis en laten we onze wapens neerleggen. Opdat Sint Nicolaas weer de vredige bisschop kan worden die cadeautjes komt brengen en die vooral veel lachende kinderen om zich heen ziet. Dat gelukkige, zorgeloze gevoel van een heerlijk avondje met een halvemaan die door de bomen schijnt. Het zal wel tegen dovemans oren zijn gezegd…

Foto van InsideGamer.nl

Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze Facebookpagina

Volg ons op Twitter: @FalderNL en mis niets dat elke dag leuk, interessant of tof is.