Lifestyle

Lifestyle

HenkJan Smits, ex-Idols juryvoorzitter: ‘Pensioen? Ik wil The Who nog live zien!’

Henkjan Smits (61) kennen we vooral van de talentenjacht Idols (2002 – 2008) waar hij als kleurrijke voorzitter, laten we zeggen, een zekere reputatie opbouwde.

Idols, de tv-show waarin zangtalentjes in de spreekwoordelijke arena werden gegooid kreeg al snel de benaming ‘afzeiktv.’

Smits stond bekend als een genadeloze inquisiteur omdat hij niemand – vooral domme mensen – niet bepaald spaarde in zijn commentaar.

Nu moeten wij eerlijk toegeven dat het merendeel van de sterrenzoekers ook het aanhoren niet waard was, lees: niveau gillende keukenmeid of slecht startende diesel. Zie filmpje en oordeel zelf. De ‘zangers’ herkent u waarschijnlijk nog wel…

Idols: de ergste kanidaten...

Dat imago kleeft 14 jaar overigens nog aan Smits. ‘Ik geef veel lezingen en iedere keer komen er mensen naar me toe die zeggen dat ze dit niet van me hadden verwacht, waarmee ze eigenlijk zeggen dat ze hadden verwacht dat ik heel slecht zou zijn. Maar ik klaag niet. Want alles wat ik nu doe, is mede voortgekomen uit de Idols-jaren. Maar hoe lang moet je dit doen voordat dat oude beeld uit 2002 verdwijnt?’, zegt hij op de BNN Vara website.

In 2013 kreeg Smits de diagnose prostaatkanker, hij was toen 51. Maar de ziekte heeft zijn kijk op het leven niet veranderd zei hij in 2015 op Planet Health.

‘Pluk de dag’ is zijn motto, maar zo heeft hij altijd al geleefd.

‘Ik ben gelukkig en lééf iedere dag. Je weet niet hoe lang je nog hebt. Ik zie veel, ik doe veel en ik beperk mezelf niet. Ik ben een familieman. Ik neem tijd voor mijn gezin. Maar ook dat heb ik altijd gedaan.’

 Hi Henkjan, welke uitdaging ligt er nog bij jou?

‘Voor mij is elke dag een uitdaging. Ik maak dagelijks een radioprogramma op NPO Radio 5 voor Omroep MAX, samen met Manuëla Kemp, onder de naam De MAX!. Dit programma is elke werkdag van 18.00 tot 20.00 uur. Je bent dan toch de hele dag in je hoofd bezig met zo’n programma, welke muziek gaan we draaien, wat past bij de dag, hoe belichten we het nieuws van de dag en op welke manier houden we het luchtig en lekker verteerbaar, want we zijn een feelgood-zender. Daarnaast geef ik lezingen aan het bedrijfsleven. Dat is afgelopen twee jaar een beetje in het slop geraakt vanwege corona, maar trekt nu weer aan. Aangezien ik me altijd zeer gedegen voorbereid en me heel goed inlees in het bedrijf of event waar ik voor sta, gaat ook daar erg veel tijd inzitten. Afgelopen twee jaar ben ik me ook nog gaan verdiepen in het maken van podcasts. Inmiddels maak ik podcasts voor bedrijven en voor de Publieke Omroep. Ik lees luisterboeken voor in een studio in Weesp, spreek voice-overs in en zo kan ik nog wel even doorgaan. En dan heb ik het nog niet eens over mijn privé uitdagingen. Want mijn werk is ontzettend leuk, maar het is slechts een onderdeel van mijn totale leven. Ook daar zie ik uitdagingen om dit leven zo gelukkig, gezond en fit mogelijk te leiden, zonder meteen healthfreak te worden.’

Een band die absoluut op mijn bucketlist staat is The Who. Ik was vanaf het moment dat ik ze zag in 1970 bij de film Woodstock uit 1969 geraakt door deze band

Wat staat nog op de bucketlist? Waarom dat?

‘Ik ga graag naar concerten omdat ik heel erg van livemuziek houd. Ik ben sowieso gek van muziek, maar als het ter plekke gemaakt wordt, kan ik nog meer genieten. Een band die absoluut op mijn bucketlist staat is The Who. Ik was vanaf het moment dat ik ze zag in 1970 bij de film Woodstock uit 1969 geraakt door deze band. Op de middelbare school heb ik zelfs een spreekbeurt over Who-gitarist Pete Townshend gehouden. Ik heb al twee keer kaarten voor concerten van The Who gehad en twee keer kwam er iets tussen en moest ik de kaarten aan een ander geven. Nu staan ze 25 maart in Londen in The Royal Albert Hall, maar ik kan er absoluut niet heen ivm werk. Dus ik blijf hoop houden dat ik deze band nog een keer in Nederland live kan zien.’

 Ik ben totaal niet bang voor een zwart gat. In mijn leven ben ik altijd van het ene naar het andere gehobbeld

Stel je gaat met spreekwoordelijk pensioen, ben je dan bang voor het zwarte gat? Waarom wel/niet?

‘Ik ben totaal niet bang voor een zwart gat. In mijn leven ben ik altijd van het ene naar het andere gehobbeld. Net voordat iets sleets dreigde te worden, werd ik alweer voor iets totaal anders gevraagd. Ik heb meer gedaan in mijn leven dan ik vooraf had kunnen plannen. Het werk dat ik nu doe kan ik blijven doen tot in lengte van dagen oftewel totdat mijn stem mij in de steek laat of als ik het zelf niet meer leuk vind. Zo ver zal ik het niet laten komen, maar vlak daarvoor zal ik stoppen en iets anders gaan doen. Wellicht kies je dan steeds meer voor werk dat bij je leeftijd en fitheid past totdat je uiteindelijk geniet van een leven waar je helemaal niks meer moet. Als ik ooit zo’n leven zal leiden dan neem ik aan dat ik daarvoor een bewuste keuze heb gemaakt en dat ik dan intens ga genieten van elke dag dat de wekker gaat en ik lekker niks hoef. Als dat het zwarte gat is, dan ben ik daar helemaal niet bang voor.’

Foto: NPO Radio 5/Dingena Mol

Falder.nl is de grootste mannen 50+ site van Nederland.
Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze
Facebookpagina

 

Deel dit artikel via:
MANNENPRAAT