Al dat gezeur over dat pensioen. Maandje erbij, maandje eraf. Bepaalt dat ons geluk? Kom op politiek Den Haag, denk creatief! Zorg dat we ons leven anders kunnen indelen. Financier een paar sabbaticals, dan hebben we dat pensioen helemaal niet nodig.
Want als pensioen voor iemand een zegen is, dan is er iets goed mis met je werkende leven. Die kans is echter groot, omdat we morsen met onze kwaliteiten. De oplossing: doe datgene wat past bij je leeftijd, geniet van je werk en neem af en toe een (betaalde) adempauze.
Dus, politici in Den Haag… Hier volgens Falder, de ideale indeling van je leven:
- 0-16 jaar:
Aan leren heb je een broertje dood. School moet daarom bezigheidstherapie zijn. Beetje klooien, beetje gamen. Op iets latere leeftijd, beetje aan elkaar zitten. Twee verplichte vakken: seksuele voorlichting en anti-pestgedrag. - 16-21 jaar:
Nog steeds niet de leeftijd dat je wilt leren. Je gaat van school en krijgt een baantje te vergelijken met vakantiewerk. Iets met je handen. Niet met je hersens. Want je bent de hele dag duf van het feesten ’s avonds. Al je (weinige) verdiende geld gaat op aan ‘booze’ en kleding. Maar ja, waarom zou je ook sparen? - 21-30 jaar:
Nog steeds voer je werkzaamheden uit, waar je je koppie nauwelijks voor nodig hebt. Loodgieteren, metselen, bejaarden verzorgen. Maar het kriebelt wel. Is dit nu je toekomst? Nu ben je wel gemotiveerd om te leren. Dus dat doe je naast je baan. - 30-32 jaar:
Je eerste sabbatical. Betaalt door de regering. Genoeg tijd om de wereld nog een keer rond te reizen, voordat de echte verantwoordelijkheden op je af komen. - 32-37 jaar:
Ga je naar school om je te specialiseren. Bovendien krijg je kinderen. - 37 tot 98 jaar:
Kiez je voor een baan passend bij je mentale en fysieke conditie. Elke baan mag je maximaal tien jaar beoefenen. Na elk decennium volgt een herkeuring en mag je wederom twee jaar betaald op sabbatical. - Na 98 jaar:
Ga je op je lauweren rusten en geniet je van het geld dat je via een verzekering bij elkaar hebt gespaard.
