In de Tweede kamer leiden nu zes dertigers de politieke partijen. Ongetwijfeld zullen de vrijdagmiddag borrels stukken wilder worden. Geen citroentjes met suiker en zoute stokjes meer, maar shotjes en Sushi-happen. Ook zullen de publieke omroepen moeten vrezen voor hun bestaansrecht. Deze generatie politici kijkt niet meer naar DWDD, maar zijn verslaafd aan You Tube, Instagram en SnapChat. Discussies over een pensioengerechtigde leeftijd zijn voor hen net zo abstract als de zoektocht naar de ultieme quantumtheorie. Maurice de Hondt kan zich ook beter laten omscholen, want populariteit is voor deze politici het aantal likes in plaats van een opiniepeiling.
Schade en schande
Het leven ligt nog voor hen aan hun voeten. Is voor hen één groot avontuur. Trail-and-error. Ervaring opdoen en vervolgens door schade en schande leren. Zij gaan ongetwijfeld zorgen voor frisse, nieuwe ideeën, die wellicht voor oplossingen zorgen waarvan we altijd hadden gedacht dat die onmogelijk waren. Hoera! Maar ongetwijfeld gaan ze ook in dezelfde valkuilen lopen, als vele generaties voor hen. Daarom zou het goed zijn dat achter deze jonkies een aantal oudjes staat, dat ze zo af en toe kan afremmen in hun doldrieste impulsiviteit. Dat hen op grond van hun ervaring een wijze spiegel kan voorhouden. Verjonging in de politiek is goed. Maar wis de oude rotten niet uit. De jongeren hebben de wijsheid in pacht, wijsheid komt echter pas met echt met de jaren.
Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze Facebookpagina
Volg ons op Twitter: @FalderNL en mis niets dat elke dag leuk, interessant of tof is.
