Wat was Frank de Boer een fantastische voetballer

Dat zijn de woorden die ik als mantra in mijn hoofd herhaalde terwijl Nederland gisteren tegen Bosnië een imitatie deed van de Rijnsburgse boys team D2. Hoe de bondscoach het Nederlands elftal liet spelen als een kalverachtig vriendenteam – een team dat te laat arriveert en sigaretjes rookt in de rust – dát weet niemand. Knap is het wel.

Frank de Boer draagt een vloek met zich mee. Ooit heeft hij een zigeuner geschept met zijn auto, een stoffige piratenkist met Latijns opschrift geopend, of een wollig beest van ondefinieerbare afkomst water gegeven na middernacht. Wat het ook is, sinds zijn vertrek bij Ajax gaat het niet lekker.

Toen hij begon als hoofdtrainer, en het coachschap van stripboekenslechterik Martin Jol overnam bij Ajax, was hij de belofte. Een zeldzaam productieve trainer leek geboren. Ajax werd vier keer achter elkaar kampioen en twee keer tweede. Tuurlijk, de wedstrijden van Ajax waren niet om aan te zien. Frank de Boer coacht voetbal alsof hij een notariaat managet: saai en degelijk, niet bepaald waar je van droomt als je rechten gaat studeren, maar het werkte! Het was nadat hij vertrok bij Ajax, dat alles misging.

• Bij Internazionale (nu 4e) wist hij vier krappe maanden door te brengen. Van augustus tot november was hij de onverschrokken leider, voordat hij – heel wijselijk – voor de Italiaanse winter zijn spullen pakte. Internazionale stond toen 12e (met ambities voor 13e).
• Met optimisme in zijn pen tekende hij vervolgens een driejarig contract bij het Engelse Crystal Palace. Jazeker, een kleine terugstap, maar hier kon De Boer weer bouwen aan zijn kometische terugkeer bij een topclub. Wacht maar, gniffelde hij nasaal in zijn speelboek. Crystal Palace verloor de eerste vier speelronden. Frank de Boer vertrok na 77 dagen. Mourinho noemde hem de allerslechtste trainer die de Premier League ooit zag.
• Inmiddels bezat de naam Frank de Boer in Europa dezelfde lading als de namen die men aan tropische stormen geeft. Dus, Amerika it was. Een schone lei – hij mocht na één seizoen de Campeones Cup en de US Open Cup in zijn handen houden. We stonden versteld. Lof voor Frank! Maar goed, tja, helaas is het taalkundig (nog) niet mogelijk om zinnen ook tussen neus en lippen door te kunnen schrijven, dus met pijn in het hart moet ik hier melden dat Frank ook dáár oneervol ontslagen werd.
• Na zorgvuldig beraad, inclusief diepteanalyse van zijn CV, koos de KNVB niet voor Advocaat, niet voor Van Gaal, maar voor goalgetter Frank de Boer. Inmiddels beheert hij dus het Nederlands elftal – het meest begeerde trainerschap in Nederland, met de lastigste fans (probeer maar eens een autoband te vervangen met 17 miljoen mensen die over je schouder heen kijken, best moeilijk). Op de redactie hebben wij een poel: hoe lang tot Frank de Boer ontslagen wordt? Wat denken jullie?

Maar god, wat was Frank een fantastische voetballer. Nog beter dan zijn broer Ronald (die er een beetje uitziet alsof Frank een make-over van Gerard Joling heeft gekregen). Op 15-jarige leeftijd werd hij door niemand minder dan Johan Cruijff naar Amsterdam gehaald. Hij had een waanzinnige trap, en vormde een sterk team met zijn tweelingbroer. Bij Barcelona vervijfvoudigde hij zijn salaris en won hij samen met coach Louis van Gaal de landstitel. Laten we met z’n allen hopen dat Frank geen levend testament wordt voor het cliché: een goede speler maakt nog geen goede coach.

Misschien ligt het probleem bij communicatie. Frank heeft verstand van voetbal, dat mag duidelijk zijn, maar heeft de people skills van een kluizenaar die herstellende is van een wortelkanaalbehandeling. Frank krijgt het vast wel op de rails. Die jonge jongens bij Oranje kunnen wel een goed voorbeeld gebruiken, en bij het Nederlands elftal heeft hij in ieder geval geen last van een taalbarrière. Op naar Italië!