In 2012 bracht Meindert al een elpee uit voetballers die één keer in Oranje hebben gespeeld. ‘Eenmaal Oranje’ heette die, want Meindert draait er niet omheen. Eenmalige internationals, dat is zoiets als de ‘one hit wonders’, mensen die een keer een hitje – of, misschien nog wel tragischer: een gigantische hit – hebben gescoord en daarna uit beeld zijn verdwenen. Liefst aan lager wal zijn geraakt of postbode zijn geworden (maar die had wel meer interlands op zijn naam).
Een van die tot de verbeelding sprekende voetballers was André Hoekstra, ‘de koning van de kluts’, die het nummer van Meindert maar niks vond. Een andere was Oeki Hoekema, tegenwoordig verkoper van hoekkoelkasten uit Zweden, over wie Meindert een hilarisch nummer heeft gemaakt waarin hij tal van voetballers met opmerkelijke namen de revue laat passeren. Het tweede couplet:
Gregory Playfair en Frits Flinkevleugel
Roelf-Jan Tiktak en Davy de Beule
Frank Snoeks over de jongensdroom
van Melvin Platje en Willy Overtoom
Leon de Kogel en Kermit Erasmus
Bram Braam en Manuel Sanchez Torres.
Maar de mooiste Nederlandse voetbalnaam
blijft toch die van Oekie, Oekie Hoekema
Dit nummer zingt-ie gelukkig nog, net als het schitterende ‘Rummenige’, zijn eerste voetbalkraker, die eigenlijk helemaal niet over Rummenige gaat, maar over de eenzaamheid van een jongen die zich aftrekt op vieze blaadjes en dan naar de Sportschau gaat kijken.
Meindert promoot nu – gelukkig met veel succes –zijn nieuwe voetbalelpee die iedere nostalgische voetballiefhebber zou moeten beluisteren, ‘Balsturig’. Hij trad al op in verschillende rtv-programma’s en toert door het land door kleine, intieme zaaltjes. Het is een belevenis zo’n optreden mee te maken, want Meindert weet in zijn eentje een geweldig voetbalsfeer neer te zetten. Ook al stelt hij het tegenwoordig zonder zijn vaste begeleidingsband The Negroes, dat lange, lijzige end (hij zal wel twee meter lang zijn), die treurige oogopslag, die mooie voetbalfilmpjes van vroeger op de achtergrond, die nasaal Groningse toon en die prachtige muziek …
Op ‘Balsturig’ portretteert hij 11 voetballers die in hun ‘balsturigheid’ onvergetelijk zijn, van Dick Nanninga tot Stijn Vreven (‘de indiaan’), ook al was iedereen zonder Meindert Abe van der Ban (een voetballer met een enorme snor) al lang vergeten. Abe woont nu in Hongarije, waar een biertje maar 45 cent kost. (‘Als z’n vrouw hem dan 5 euro meegeeft, kan hij dronken worden’). En zelfs als ze nog weinig tragisch of tragikomisch hebben, weet de Groningse Fries (hij is geboren in Surhuisterveen) feilloos het ene detail eruit te pikken dat de voetballer menselijk maakt. Arjen Robben uit Bedum op de fiets naar de training in Groningen, Cruijff die opgroeit in Betondorp (‘Hij was twaalf toen z’n vader overleed/ Het was een grote schaduw die over hem gleed’), Abe Lenstra die nooit naar het buitenland vertrok, Louis van Gaal die verzucht: ‘Als ik God was zou ik winnen. Maar ik ben God niet. Ik ben Louis van Gaal’.)
De teksten zijn een heerlijke mix van doelbewust ingezette voetbalcliché’s (die daardoor grappig werken) en mooie taalvondsten. Zoals het refrein van een van zijn mooiste nummers, over de tragische trainer Fritz Korbach, die als alcoholist verkommerde en overleed aan keelkanker: ‘Nooit ontkwam ik aan de roep van de papegaaiensoep.’ Geen idee wat het betekent, maar mooi is het wel.
Kijk op www.meinderttalma.nlvoor zijn optredens. Er is ook een mooie elpee, met cd en boekje met fraaie houtsnedes verkrijgbaar.
Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze Facebookpagina
Volg ons op Twitter: @FalderNL en mis niets dat elke dag leuk, interessant of tof is.
