In de Volkskrant stonden afgelopen dagen twee opvallende artikelen over pensioneren. Allereerst was er een portret van Frans Bromet, filmmaker en vooral bekend uit de jaren negentig van de documentaireserie ‘Buren’. Frans is nu 74. Toen de verslaggever hem vroeg: ‘Frans ben je nog druk’?, antwoordde de filmmaker: ‘Nou, druk?’ ‘Ik werk alleen nog maar fulltime.’ Frans wil gewoon doorwerken en sterven in het harnas.
Meer jaarringen
In dezelfde Volkskrant, een paar dagen eerder verwees columnist Peter de Waard naar verscheidene soorten onderzoeken. Allereerst was er de Amerikaanse online krant Huffington Post, die een onderzoek van de Oregon State University aanhaalde: Volwassenen die op 66-jarige leeftijd met werken stopten, hadden elf procent minder kans om dat jaar dood te gaan, dan diegenen die een jaar eerder hun baan vaarwel zeiden. Volgens de onderzoekers zorgden het salaris (hoger dan pensioen) en sociale status voor meer jaarringen, dan dat stress en inspanningen kapot maakten.
Nog twee andere onderzoeken gaven dezelfde resultaten te zien. De Engelse krant The Times haalde een publicatie van de Universiteit van Zürich aan, die stelde dat vervroegde pensionering zorgde voor 13,4% kans op eerder overlijden. In Zweden bleek dat vrouwen met een goede baan, nà hun afzwaaien, een grotere kans hadden op hartfalen.
Tegengeluiden
Maar er zijn ook tegengeluiden vanuit wetenschappelijke kant, zo haalde De Waard aan. Zweedse beroepsmilitairen leefden langer als ze op hun 55-ste met pensioen gingen, ten opzichte van collega’s die doorwerkten. Nederlandse ambtenaren die hun kantoorbaan definitief gedag zeiden op jongere leeftijd, hadden 2.6% minder kans op overlijden dan collega’s die doorwerkten.
Hoe sta jij erin? Is pensioen de snelweg naar de hemelpoort? Zou jij meer het pad van Frans Bromet willen bewandelen? Reageer gerust.
