Onze generatie staat ook wel bekend als ‘de verloren generatie’, omdat we na de overvloedige jaren van de babyboomers geboren werden.
Andere creatieve benamingen zijn ‘generatie nix’ en ‘de MTV-generatie’. We zijn geboren tussen 1960 en 1980. Omdat onze generatie tussen de beruchte babyboomers en millennials in zit worden we vaak vergeten. Het kind van de rekening, het ondergeschoven kind. Maar het heeft ons gemaakt tot wat we nu anno 2020 zijn: survivors.
Ben je nu rond de 60 jaar, dan weet je het nog als de dag van gisteren. De economische malaise van de jaren 80. Vanuit de schoolbanken kon je zo de WW in. Solliciteren hoefde niet, want er waren helemaal geen banen. De ouders van bijna driekwart van je vrienden waren gescheiden.
We liepen rond met de huissleutels omdat onze ouders altijd aan het werk waren. Zelfstandig worden was voor ons een eitje.
Met alle scheidingen durfden we zelf het avontuur van het huwelijk niet aan en kozen liever voor latten. Velen van ons hebben al jaren een vaste relatie en kinderen, maar zien het nut van trouwen niet in.
We vielen eigenlijk altijd tussen wal en schip. Met banen, met subsidies voor een nieuw huis, met de VUT (net afgeschaft), met het opschroeven van de pensioenleeftijd (werken tot je 68e). Overal lopen we achter de feiten aan. En de babyboomers maar lachen.
De tegenslag, de continue klappen in ons gezicht hebben ons hard gemaakt en geleerd dat we na elke knock-out weer moesten opstaan. De dood of de gladiolen. Nooit versagen, nooit opgeven.
Generatie X staat bekend als een creatieve groep op het gebied van muziek, film en cultuur. Wij zijn dan ook de eerste generatie die is opgegroeid met muziekclips en MTV en worden daarom ook de MTV-generatie genoemd. We worden vaak als cynisch beschouwd. Dit heeft waarschijnlijk te maken met de wereldgebeurtenissen toen wij opgroeiden: meerdere economische crisissen, de Koude Oorlog en de Aidsepidemie zijn maar een paar voorbeelden. Maar cynisme kennen we helemaal niet, integendeel, we zijn realistisch, altijd gefocust en geven nooit op. Want na de genoemde crises kregen we ook een 9-11-2001, terroristische aanslagen en een bankencrisis voor onze kiezen.
Het individu en het idee dat je vooral voor jezelf moet zorgen is daardoor een groot onderdeel van ons karakter geworden. Van alle technologische hoogstandjes hebben we elke stap meegemaakt. Aanpassen en dingen eigen maken is voor ons een tweede natuur geworden.
Corona is een slopende ziekte. Dat gevecht is moeilijk, maar niet onmogelijk. Laten we ons als 55 plussers moedig opstellen en dit gevecht aangaan zoals we elk gevecht in ons harde bestaan zijn aangegaan. De dood of de gladiolen.
Foto’s: 123RF
Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze Facebookpagina
Volg ons op Twitter: @FalderNL en mis niets dat elke dag leuk, interessant of tof is.
