Fantastic Women

mannenpraat

Maarten ( 61): ‘De eerste kerst zonder mijn vrouw’

Maarten zag na de dood van zijn vrouw vreselijk op tegen de kersttijd. Maar toen gebeurde er iets verrassends…

Maarten: ‘Ik mis haar stem, haar geur, haar alles. Alles hier ademt Maria, maar zij is er niet. Toch, gek genoeg, voel ik haar aanwezigheid soms. Alsof ze fluistert dat ik door moet gaan, dat ik onze tradities moet voortzetten.

Ik heb me voorgenomen om dat te doen, al is het alleen maar voor haar. De boom staat, de tafel is gedekt, en er brandt een kaars bij haar foto. Ik glimlach door de tranen heen. Wat zou ze zeggen als ze me zo zag? Waarschijnlijk iets als: ‘Maarten, hou op met dat gesnotter. Het is kerst!’

En ze heeft gelijk. Het is kerst. Ik ben dankbaar voor wat we hadden, voor de jaren vol liefde en plezier. Vandaag drink ik op haar. Op ons. Ik blijf niet hangen in het verleden. Maria zou willen dat ik verder leef.

De dagen voor kerst zijn grijs en grauw, precies zoals ik me voelde. Omdat de muren op me af kwamen besloot ik om even te gaan wandelen. Overal zag ik gezellig verlichte huiskamers met families bij elkaar. Dat maakte dat ik me alleen maar ellendiger voelde.

Maar toen ik weer in de buurt van mijn huis kwam zag ik iets geks. Iemand had een lantaarn met een brandende kaars bij me voor de deur gezet. Toen ik de sleutel in het slot stak voelde ik dat de deur niet meer op slot zat. Maar ik wist toch zeker dat ik hem op slot had gedaan?

Terwijl ik de deur van de woonkamer opendeed hoorde ik bekende stemmen. Ik zag mijn kinderen die een grote krat op tafel uitpakten. Er zat een compleet kerstdiner in. En de beste vriendin van mijn vrouw, Sophia, versierde samen met Jan-Willem, haar man een klein kerstboompje in de hoek van de kamer. Ik wist gewoonweg niet wat ik zag. Mijn oudste liep naar me toe en pakte me stevig vast en zei: ‘Niemand mag met kerst alleen zijn, pa. Ook jij niet.’

Het werd een prachtige avond. We hebben met elkaar herinneringen opgehaald. Gelachen en gehuild om het gemis van een echtgenote, een moeder en een dierbare vriendin. Zo eenzaam als ik was toen de dag begon, zo voelde ik haar aanwezigheid aan het einde van de avond. Alsof mijn vrouw er toch bij was…’

Bron: Franska.nl, dit artikel verscheen in iets andere vorm eerder op Franska.nl

Deel dit artikel via:

Falder.nl is de grootste mannen 50+ site van Nederland.
Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze Facebook-pagina.

MANNENPRAAT