‘In het begin ging het nog redelijk, maar momenteel mis ik mijn kinderen echt heel erg. Doet vreselijk veel pijn.
Vooral het feit dat ik niet dagelijks bij ze kan zijn, is onmenselijk. Althans, zo voel ik het. Ik ervaar het echt als een rouwproces dat ik maar minimaal contact met ze heb.
Het knaagt aan me dat ik ze niet voortdurend in mijn leven heb. We hebben nu een tijdelijke regeling, ik zie ze het hele weekend. Doordeweeks ben ik te druk met mijn baan, zit veel in het buitenland. Ik kan echt wakker liggen over de toekomst van mijn kinderen. Hoe de scheiding de band met mijn kinderen zal beïnvloeden en dat ik steeds minder tijd met hen zal kunnen doorbrengen.
Ik ben oprecht boos over de manier hoe het proces nu gaat. Ik zie dat mijn ex ook worstelt, maar ik ben echt verward over mijn gevoelens ten opzichte van haar. Zij stelt zich vaak onredelijk op en stelt absurde eisen. Ik vind het lastig balanceren tussen al die emoties, maar ik moet meer vat krijgen op de impact van de scheiding op mijn rol als vader.
Het gevolg is dat ik me gefrustreerd voel over de juridische en emotionele uitdagingen van de scheiding en dat het mijn relatie met de kinderen beïnvloedt.
Ik heb het gevoel dat ik een deel van mijn leven mis, nu ik niet in staat ben om dagelijks bij mijn kinderen te zijn en ze te zien opgroeien.’
Foto: Getty
