Vrouwen van wie we houwen

vrouwen

Hoe is het met… Linda van Dyck

Lang – eigenlijk sinds de sixties – was Linda van Dyck de meest broeierige actrice van Nederland.

Linda (Amsterdam, 1948) komt uit een ultiem acteursnest. Haar ouders Leo de Hartogh en Teddy Schaank zaten ‘aan het toneel’ en Linda’s pleegvader werd later acteer-icoon Ko van Dijk. En net zoals Cruijf de ij in zijn naam om internationale motieven veranderde met een y (Cruyff), zo deed Linda dat ook, al kwam ze niet verder dan Zweden. Daar zette ze haar in Nederland semi-succesvol begonnen zangcarrière (ken je Boo en de Bobo’s nog?) voort. Een relatie met een Zweedse filmregisseur zorgde ervoor, dat ze zich ging concentreren op het acteren. Vanaf 1969 was ze een bekende Zweedse, maar in 1973 keerde de ravissante brunette terug naar Nederland. Een zegetocht in prominente films (Ciske de Rat, Daens) en tv-series (Willem van Oranje, De Stille Kracht) volgde. In 1982 werd ze door het tijdschrift VIVA uitgeroepen tot filmster van het jaar.

Burn Out

Een turbulent liefdesleven heeft Linda niet echt gehad. Na bijna dertig jaar huwelijk scheidde ze een aantal jaren terug van haar man, een psycho-therapeut. De relatie leverde onder meer een zoon op: Jamie Trenité, die nu vrij bekend is als tv-presentator. Ook als dame op leeftijd werd Van Dyck nog veel gevraagd voor rollen, zo zat ze in de Zwarte Tulp op Videoland, maar net als ze in het toneelstuk Liefde Levenslang zit, krijgt ze een burn out en moet Linda op doktersadvies stoppen. Zelf zei ze over deze tegenslag: ,,Ik had roofbouw op mezelf gepleegd. Al die jaren deed ik de ene productie na de andere, scripts lezen, bewerken, zware toneelrollen, alsof je energie onuitputtelijk is. Even bijkomen, dacht ik. Maar een dag later lag ik op de bank en stortte nog honderd etages dieper naar beneden. Een totale shut down. Ik kon geen stap meer verzetten.’’

Duivelsuitdrijving

,,Ik kon niet eens een kopje thee optillen; nog een wonder dat m’n organen bleven functioneren. Voor mijn gevoel lag ik op een kille, natte, betonnen vloer in een kamer zonder ramen. Met blaasjes in mijn mond en overal bobbeltjes, bultjes. Ik moest ontgiften. Het was alsof alle personages die ik in mijn leven heb gespeeld, en dat zijn er nogal wat, zich uit mijn poriën wrongen. Een soort duivelsuitdrijving. Dat had helemaal niet gehoeven, trouwens – ik vind dat ze bij me horen. Maar ik bestond zelf dus nauwelijks meer.’’ Inmiddels doet Linda van Dyck (74) het rustig aan en hoopt ze binnenkort bovendien Oma te worden, want de vrouw van zoon Jamie verwacht een kindje, zo onthulde hij onlangs trots via Instagram.

 

Foto: ANP

Deel dit artikel via:

Falder.nl is de grootste mannen 50+ site van Nederland.
Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze Facebook-pagina.

MANNENPRAAT