Hoe hebben we in het verkeer de jaren ’60 en 70 overleefd? Een massaslachting, dat was het. Er bestond er nog geen maximum snelheid. Geen APK. Het wegennet was barbaars slecht. Veel tweebaanswegen, geen verlichting en slecht asfalt. De enige kreukelzone in de auto, dat was jij. Gordels, nee die gebruikten we niet. We reden op een brommer zonder helm. Lekker, die wind door je (onbeschermde) haren. Oh, alcoholcontroles? Ja, die waren er wel. Maar alleen als je er niet in slaagde over een rechte lijn te lopen, in combinatie met bloeddoorlopen ogen en onsamenhangende praat, dan pas was je de sigaar. Een biertje of zes voordat je achter stuur kroop? Dat moest kunnen. Tegelijkertijd nam het aantal auto’s jaarlijks toe. Het gevolg, aan het einde van 1972 telde men meer dan 3000 doden en maar liefst 70.000 gewonden. Ter vergelijking, in 2017 vielen er 627 verkeersdoden en 21.000 gewonden.