Natuurlijk mogen stellen in coronatijd gewoon zoenen en seksen, maar voor singles is het best lastig. En laten we eerlijk zijn: voorbij de 50 behoort tongzoenen niet meer tot het standaard dagelijkse repertoire. Terwijl we er allemaal zinnenprikkelende herinneringen aan hebben.
Zoenen, kussen, tongzoenen. De mond is een erotisch Walhalla. We weten het allemaal. Nu corona heerst, zijn we eigenlijk een beetje bang voor elkaar. Er zijn zelfs stellen die ‘het’ niet meer doen uit angst voor besmetting.
Doktertje spelen gaat dan nog, maar elkaars tong bevechten, nee, dat gaat toch een brug te ver.
Maar wat een herinneringen hebben we allemaal aan de eerste tongzoen. We waren er toen – jaren ‘60/’70 – eigenlijk ook stiekem bang voor. We zaten allemaal met dezelfde prangende vragen. Wat als ze mij helemaal niet wil? Dat ze mij ziet als een leuke, vage kennis, maar zeker niet als haar adonis, haar langverwachte casanova?
Ik loop een blauwtje!, bleef maar doorzaniken in je achterhoofd. Dan eerst maar 6 biertjes, dan durf ik meer.
Als je dan eindelijk genoeg moed had verzameld en de touchdown was in zicht, dan wist je op een gegeven moment – af te lezen aan haar lichaamstaal – dat zij, het meisje in kwestie, ook wilde. Dan rook je haar bedwelmende parfum, dan sloot ze uiterst langzaam haar ogen, dan duwde ze zich lichtjes tegen je aan en dan opende haar mond en dan raakte jouw tong haar tong en dan was er magie (of chemie).
En als het tongenspel klopte, in de zin van smaak, ritme en dynamiek, dan leek het alsof er een Apolloraket vertrok. Je was gewoon even niet meer op de aarde.
Tongzoenen is een kunst. Het is het subtiele voorportaal van de uiteindelijke woeste vrijpartij, het lichtvoetige voorspel van dat wat komen gaat. Je had ook enorm veel variaties van het tongzoenen. Of het was te hard, of juist te zacht, of veel te nat of juist kurkdroog, te kleine lippen. Of het duurde te lang. Dat je dacht: mijn god, ik had al drie keer mijn plafond kunnen witten. Maar het ergste was: te nat en te gretig. Dat een meisje je bijna aan het opeten was. Als een predator die een prooi vermaalt.
Eenmaal in de 60 – en je bent al wat langer bij elkaar – dan is tongzoenen, hoewel je nog best gek op elkaar bent, toch een ietwat misplaatst element in het zinnespel. Dat ritueel lijkt voorbehouden aan de lente van je relatie. Zoenen en kussen is prima, maar lang tongen, nee, das war einmal…
Foto’s: 123RF
Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze Facebookpagina
Volg ons op Twitter: @FalderNL en mis niets dat elke dag leuk, interessant of tof is.