De Formule 1 van Zandvoort gaat a.s. zondag gewoon door. Heel goed. En wel zo eerlijk.
Stel je voor dat Paul McCartney volgend jaar 6 avonden achtereen voor 15.000 mensen de Ahoy uitverkoopt? Dan gaat er toch ook geen milieuclub zeuren om de duizenden scootertjes en auto’s die een volle week vol enthousiasme richting Ahoy rijden. Je gunt het die mensen van harte, dat ene weekje per jaar. En gun het Zandvoort.
Persoonlijk kon het me lang geen bal schelen. Die hele GP roestte me aan m’n reet. Ik begreep slechts 2 weken vóór het Max Verstappen Tijdperk waar het bij de Formule 1 om draaide. Ik was bij een zwager en die wilde na het eten per se dat ik mee keek naar een of andere Grand Prix. Op de televisie draaiden 18 auto’s hun ronkende rondjes; af en toe stopte er een langs de kant om en er binnen drie seconden weer als een haas vandoor te gaan. Mijn zwager legde uit dat het vooral om de banden ging. De auto waarvan het pits-team het snelste vier banden kon verwisselen en die niet tijdens de wedstrijd door een Mercedes van de baan werd gekegeld, was de winnaar. Mijn zwager was laaiend enthousiast over de mij onbekende racers. Ik vond het leuk voor hem; wie doe je er kwaad mee, dacht ik.
Zolang Max Verstappen dus meerijdt in de Formule 1 ben ik zo verslingerd aan de Grand Prix als een tandeloze vrouw aan de ontbijtkoek.
Met de komst van Max Verstappen werd ook ik gebeten door het Formule 1-hondje. Met Max voltrok zich aan mij en honderdduizenden andere Nederlanders het Wonder van de Olympische Spelen. Dat gaat aldus >> heb je niks met Boogschieten maar zit er onverwacht een Nederlandse Handboogkanjer in het Nederlandse team, dan ben je twee weken lang totaal maf van Hangboogschieten. Je meldt je nog net niet aan bij de lokale Handboogschietclub. Blijkt er op zo’n klein BMX-fietsje een Hollander met ossendijen te zitten die baanwachters en mede-sprinters aan flarden rijdt, dan ben je minstens 2 weken helemaal maf van de BMX-races. (Mijn BMX-fietsje roest alweer in de schuur.) Zolang Max Verstappen dus meerijdt in de Formule 1 ben ik zo verslingerd aan de Grand Prix als een tandeloze vrouw aan de ontbijtkoek.