In het fotoalbum van mijn kindertijd zitten er talloze: van die gezellige foto’s met sneeuw en ijs. Kleine Annemijn op schaatsjes aan de hand bij papa, kleine Annemijn naast een zelfgemaakte sneeuwpop, iets grotere Annemijn met vriendinnen op de ijsbaan bij de plassen. Wat opvalt is dat ik op deze foto’s bijna nooit echt warm ben aangekleed.
Een trui en een sjaal, en in het gunstigste geval een paar wanten, dat was het meestal wel. Blijkbaar was ik zo’n ‘gezonde Hollandse meid’ die het niet snel koud had.
Maar: ergens in de tussentijd is hier iets misgegaan. Terwijl de winters eerder warmer zijn geworden dan kouder, moet ik steeds meer kleren aan om nog een beetje op temperatuur te blijven. Wanneer dat is begonnen? Dat weet ik niet precies. Ik herinner me een keer dat ik op de fiets op weg was naar mijn werk bij min 3 en onderweg heel snel moest afstappen omdat het zwart werd voor mijn ogen.
Tegenwoordig is het zelfs zo erg dat ik na een rondje wielrennen met 5 graden een half uur onder de warme douche moet bijtrekken, en dat ik bij een nachttemperatuur onder de 10 graden niet meer kan slapen zonder mijn elektrische deken.
Mijn vent ziet het allemaal met lede ogen aan, ik verdenk hem er zelfs van dat hij het maar aanstelleritis vindt. Koukleumen staat namelijk niet in zijn woordenboek. In bed ligt hij eerder te zweten dan te rillen, met als gevolg dat we in februari nog onder een zomerdekbed slapen. Met de balkondeuren open. En met aan mijn kant van het bed een enorme stapel slaapzakken. Ik haat dat, ik wil gewoon lekker onder een dikke donzen deken liggen. Maar helaas, dat is geen optie als ik met meneer in één bed wil pitten.
En nu is er dus de reële dreiging van een heuse Siberische beer. IJzel, een dik pak sneeuw, vorst en een ijskoude oostenwind die het allemaal nog erger maakt.
Ik las zelfs al een vergelijking met de legendarische winter van 1979, toen was het noorden van het land van de buitenwereld afgesloten en moest het leger uitrukken om wegen weer vrij te maken en de bevolking te helpen. Sommige mensen, waaronder mijn vent en kinderen, mogen dan enthousiast raken van dit soort scenario’s (schaatsen, slee en winterlaarzen en sneeuwkettingen liggen al klaar), ik krijg alleen maar dikke stress als ik eraan denk.
Mocht je me de komende dagen missen, dan zit ik waarschijnlijk binnen met de kachel op 25. Wie dit geen aanstelleritis vindt en wie niet de hele week wil gaan schaatsen, sleeën of winterwandelen, maar in plaats daarvan thermokleding wil doneren en/of mij wil komen opwarmen is van harte welkom.
Foto: 123RF
Falder.nl is de grootste mannen 50+ site van Nederland.
Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze Facebookpagina