Een nieuweling wordt naar het vreemdelingenlegioen in de woestijn gestuurd. De commandant leidt hem rond. Nadat ze alles gezien hebben op een kleine barak na, vraagt de nieuwe: ‘Wat bevindt zich daarin?’ De commandant antwoordt: ‘Uh, er zijn hier geen vrouwen. Mocht je het echt niet uithouden, dan kun je deze kameel gebruiken.’ De nieuwe wimpelt dit meteen af: ‘Houdt alsjeblieft op. Dat doe je toch niet.’ Maar dan toch, naarmate de tijd verstrijkt, wordt het steeds moeilijker voor de nieuweling. Hij gaat naar de commandant en vraagt naar de kameel. ‘Vooruit, dan maar, hij is door niemand geboekt. Ga je gang,’ antwoordt de commandant. De nieuweling gaat op een stoelt staan achter de kameel, laat zijn broek zakken en begint. Na een tijdje steekt de de commandant zijn hoofd om de deur: ‘Sorry hoor, ik begrijp dat de nood hoog was. Maar kun je niet gewoon met de kameel naar de dichtst bijzijnde stad rijden, zoals alle soldaten gewoon doen?’