We kennen allemaal de voorgeschiedenis. Van Nieuwkerk kreeg twee jaar na zijn afscheid van de DWDD een vernietigend rapport om de oren over zijn vermeende dictatoriale optreden als programmamaker.
In oktober stelde ik al dat het eigenlijk de wereld op zijn kop is, de presentator verdient beter. Dat moment van eerherstel is nu aangebroken. Ik schreef toen het volgende.
De zelfverklaarde TV-goeroe Bert van der Veer oreerde eens: ,,Vergeet niet, dat televisie er ook is voor mensen die niet zo’n leuk leven hebben.’’. Wijze woorden. Bekijk in dat licht eens De Wereld Draait Door. Geef toe: dat programma zorgde bij jou minstens voor een glimlach na elke uitzending. Dat kwam met name door de brille, het enthousiasme en de totaal oncynische presentatie van Matthijs van Nieuwkerk. Dus tja, als je dagelijks 2 miljoen mensen een sprankje geluk bezorgt, is het niet erg als je één redacteur eens uitkaffert.
Dan word je natuurlijk gek!
Daarover gesproken: het wemelt op talkshow-redacties van de slechte redacteuren/redactrices met nul algemene ontwikkeling en Wikipedia-achtige research. Het zal regelmatig zijn voorgekomen, dat Matthijs live in beeld, van een drol weer eens een gebakje moest maken. Dat je daar sacherijnig van wordt, lijkt ons logisch. En dan hebben wij het niet eens over technici gehad, zoals die geluidsman, die hij vernederd zou hebben. Technici zijn maar met één ding bezig: techniek. De inhoud van een programma interesseert ze niets. Sterker nog: om één miniem draadje nog even goed te leggen, riskeren ze rustig de voortgang van een live tv-programma.
Steve Jobs was ook een lul
Wij schatten zo in, dat het niet zelden voorkwam, dat al die techneuten een minuut voor uitzending nog om hem heen aan het klooien waren. Dan word je gek. Want dat is de regel bij een personality show: je bent álleen. Altijd. Jij moet het doen. Als het rode lampje brandt ben jij de man. En niemand anders. De lof is voor jou, maar de hoon zeker ook. En vooral dat laatste, zo blijkt nu ook, vinden mensen enorm leuk. Het schavot is dichterbij, dan de troon. Die druk van een populair live-programma is uniek en kennen andere mensen niet. Dat al die compressie soms een ventiel nodig heeft, is een plausibele verklaring voor Matthijs soms strenge aanpak op de redactie. Praten wij Matthijs gedrag soms goed. Ja. Zeker weten. Steve Jobs was soms ook een lul. Denk daaraan als je weer eens met je iPhone speelt.
Van Nieuwkerk was géén grachtengordel
Trouwens, Matthijs van Nieuwkerk is helemaal geen lul. Verre van dat. Ooit werkte schrijver dezes bij Panorama, een blad met een uitstekende journalistieke traditie, alleen werd dat nooit serieus genomen door de zogenaamd serieuze pers. Wel door Matthijs, die keek daar dwars doorheen. Hij nomineerde zelfs een sportverhaal van Panorama voor de prestigieuze Hard Gras-prijs, waar hij toen hoofdredacteur van was. Stond de Pano toch mooi even tussen Ronald Giphart en Herman Koch. ,,Jullie hebben dat gewoon verdiend’’, zei hij ooit. Matthijs woonde (toen) nog wel in de grachtengordel, maar hij was het bepaald niet. Beslist een prestatie.
Matthijs, welkom terug!