Israël en Palestina knokken weer. Terwijl het land groot genoeg is voor beide partijen. Even aan de Klaagmuur: het is anno 2021 toch eigenlijk een gotspe dat we nog steeds oorlog voeren.
Van alle gewapende conflicten vinden wij het geploeter in het Beloofde Land wel zo ongeveer de meest ridicule van allemaal. Na de Tweede Wereldoorlog kregen Israëliërs een strook zand om als een soort pleister op de wonde een nieuwe heilstaat op te richten. Voor het gemak vergaten de heren wereldleiders even dat er al een volk woonde. Maar het land is groot en vruchtbaar genoeg om 12 miljoen mensen in alle vrede en rust in welvaart te laten wonen en leven. Vanwaar dat gesteggel en die voortdurende haat over en weer?
Natuurlijk zijn wij niet van gisteren – zelfs helemaal niet! – en we begrijpen de internationale setting van dit conflict helemaal, maar het gaat ons om de oplossing. Wij zijn weliswaar mensen van na de grote oorlog, maar onze portie oorlog hebben we inmiddels wel achter de kiezen: van de Vietnamoorlog, de Golfoorlog tot het conflict in Irak, Afghanistan en de strijd van IS. Naast politiek is vaak godsdienst een potentiële lont om het kruitvat op te blazen. En wat hebben die conflicten nu eigenlijk opgelost? Volgens ons he-le-maal niets.
Pregnantste voorbeeld is Afghanistan: na 20 jaar vechten trekt de USA zich terug en neemt de Taliban het land weer over…