Niet dat het leven zich er iets van aantrekt, maar er zijn van die mensen die er altijd horen te zijn. Gerard Reve. Annie MG Schmidt. André Hazes. Peter R. de Vries. En Henny Vrienten.
Oké, die laatste is er nog. Maar het nieuws over dat hij ziek is kwam deze week wel even binnen. Wat hem precies scheelt wil hij niet naar buiten brengen, maar het zal vast geen griepje zijn als de hele afscheidstournee van Doe Maar wordt afgelast. Een traject van onderzoeken in het ziekenhuis, dat klinkt al helemaal niet goed.
Waarom moet Henny Vrienten er altijd zijn? Nou, daarom. Omdat ik als jong meisje naar zijn muziek luisterde. Omdat ik verschrikkelijk verliefd was op die gast, net als tienduizenden andere jonge meisjes.
Ik draaide de cassettebandjes van Doe Maar grijs. Ik kende elk nummer helemaal uit mijn hoofd, nog steeds eigenlijk.
Om te gaan staan gillen en in katzwijm te vallen bij zijn concerten was ik nog net niet oud genoeg. Gelukkig heb ik dat later soort van ingehaald, als veertigplusmeisje bij een concert van Doe Maar in het Patronaat in Haarlem. Ik stond vooraan, samen met heel veel andere veertig- en vijftigplusmeisjes. Hij was nog net zo leuk als vroeger. De muziek was ook nog net zo leuk. Het dak ging eraf, iedereen was blij. Hij lachte naar me, tenminste, zo leek het. Een perfecte avond.
Het is gek, maar ik realiseerde me als jong meisje helemaal niet dat Henny net zo oud is als mijn vader. Hij leek veel jonger. Nog steeds eigenlijk. Mijn favoriet was Sinds een dag of twee. Ik was ervan overtuigd dat hij dat liedje voor mij zong, al was ik toen allesbehalve 32 natuurlijk.
Toch is het ondanks mijn jeugdige vastberadenheid nooit gekomen van een bestendige relatie tussen mij en Henny. Ik denk overigens niet dat hij mij te jong vond, het is gewoon nooit iets geworden. Mijn eigen vent is gelukkig ook heel aardig, net als Henny. Hij weet van mijn verliefdheid en vindt het geen probleem. Alleen wel een beetje jammer dat hij geen basgitaar speelt.
Dat Henny nu 73 is weerhoudt hem er niet van om ambitie te hebben. Hij wil nog een nieuw bandje beginnen, las ik laatst. Helaas is 73 ook een leeftijd waarop mensen serieuze dingen kunnen gaan mankeren.
Ik hoop heel hard dat het niets ernstig is. Dat hij een lieve nachtzuster heeft. Dat er echt wel weer concerten komen. Dan sta ik vooraan en lach.
Foto: William Rutten, copyright Soundz
Falder.nl is de grootste mannen 50+ site van Nederland.
Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze Facebookpagina