Het immigratievraagstuk verhardt zich meer en meer. Het is feitelijk het gesprek van de dag. Ook bij de vorming van een volgend kabinet is het een heet hangijzer, zo blijkt. Iedereen is het erover eens dat de instroom anders moet. Er is nu zelfs – zo lezen we in de Volkskrant van 15 januair – een heuse Staatscommissie Demografische Ontwikkeling die heeft geadviseerd dat komende kabinetten ‘zich actief moeten inzetten om de Nederlandse bevolkingsgroei af te remmen.’
Dat kan met name door een rem te zetten op migratie. Dat is nodig om huisvesting, zorg, onderwijs en sociale zekerheid toegankelijk te houden voor alle inwoners. Ook voor het behoud van welvaart is een gematigde bevolkingsgroei nodig, schrijft de commissie.
Het zijn totaal andere tijden als je kijkt hoe het eraan toeging in de jaren 60 toen Nederland actief mensen uit het buitenland haalde om het arbeidspotentieel aan te vullen. Gastarbeiders uit Turkije bijvoorbeeld die voor 12 maanden een vergunning kregen om hier te werken. We weten allemaal dat die een stukje langer gebleven zijn…
Maar hoe je het ook draait of keert, de toon en de aanpak was toen van volstrekt andere aard. Duizenden vrijwilligers leerden deze Turken de Nederlandse taal, zodat ze zich snel konden integreren in onze samenleving (zie het filmpje hieronder). Dat ze bijvoorbeeld boodschappen konden doen op de markt of zich verstaanbaar konden maken bij sollicitaties. Geen goed of fout, gewoon een kenmerkend tijdsbeeld.