Octopus met zijn lange armen en gekmakende capriolen…
Natuurlijk, Falder ziet nog altijd met plezier een schiettent, de botsautootjes, de suikerspin en de grijpmachines die ALTIJD net voor het poortje de felbegeerde buit uit hun verdraaide grijparmen laten vallen (zie hieronder filmpje met cabaretier Goedemondt). Maar verder is het snel, hard, luidruchtig en digitaal. Niks mis mee, maar het is vermaak zonder romantiek. Het lijkt alsof je minimaal met hoofdpijn of een misselijk gevoel naar huis moet.
Dat is echter nog niet eens het ergste. Want onze favoriet is de octopus, je weet wel, de inktvis met karretjes die ronddraaien en op-en-neer knallen. Voor ons mag het best snel en heftig. Wat we missen is de – zeg maar – analoge beleving. We weten nog dat in jaren 60 en 70 kermissen – in Lisse onder meer – werden bevolkt met waarzeggers in obscure tentjes, tarot kaartlezers waarvan het bedrog was af te lezen. De glazen bol waarin ze van alles zag, behalve de waarheid. Nog mysterieuzer was de vrouw met de baard, die half verscholen achter een fluwelen voorhang in een slecht verlichte kooi op 7 meter afstand mocht worden bewonderd. Of was het nou gewoon een lelijke man?