Bij uw Falderaar ontbrandde thuis de discussie: is wasbakplassen vooral iets voor de oudere mannen met Route du Soleil-ervaring? Bliksemonderzoek (op straat, N=10) wees uit dat 75 procent van de jonge én de oude mannen ’s nachts in de Franse wasbak plassen. Omdat ze geen zin hebben ’s nachts hun hotelkamer te verlaten, en de kouwe gang op te gaan om een deurtje verder te plassen. Als ze alleen reizen kennen ze helemaal geen schroom. Je wilt niet weten wat mannen alleen allemaal uitspoken op hun hotelkamer.
Trouwens, wat is er eigenlijk tegen wasbakplassen? Het is een stuk hygiënischer dan plassen op een moderne plee.
Wasbakplassen betekent: geen gespetter op muurtegels of vloer, zoals op de moderne wc. De stromende kraan voert de urine met geur en al meteen keurig af en ontsmecht in één moeite door de 11de vinger. Allemaal winst.
Is wasbakplassen alleen iets voor mannen, of doen vrouwen het net zo gemakkelijk?
Daar bestaan geen cijfers over. Maar in elk geval niet ‘net zo gemakkelijk’. Ik had in mijn jonge jaren een vriendin die in de Franse badkamerloze hotelletjes ’s nachts slaapdronken op de wasbak kroop. Gewoon met haar volle gewicht op het porseleinen wastafeltje, zonder enige benul van de broze koppelingen en leidingen van een gammel plattelandshotelletje.
Toen is ze in Beausemblant midden in de nacht met wasbak en al naar beneden gedonderd. De klap was in de hele Provence te horen. Gelukkig was er een hoofdkraantje om dicht te draaien maar het was een ravage. ’s Ochtends keurig gemeld. Dat we alleen onze tanden aan het poetsen waren en gewoon een beetje leunden. Dat we spoelden en spoelden en toen ineens – ‘c’est incroyable monsieur!’ – de wasbak uit zichzelf naar beneden viel. De hoteleigenaar geloofde er geen sodemieter van, dat zagen we wel aan zijn gezicht. ‘Eh, metaalmoeheid’, probeerde we nog. Maar leg dat maar eens uit in het Frans.
