Een zakelijke transactie is altijd spannend. Het blijft altijd afwachten wat je feitelijk krijgt voor je monnie. De Betaalde Liefde maakt daar geen uitzondering op. Een uurtje kan misschien ‘technisch perfect’ zijn, maar toch tegenvallen omdat je niet echt een klik hebt met de dame die zich over jouw noden ontfermt.
Die onzekerheid is tegelijkertijd een deel van de charme van deze dienstensector: je beleeft altijd een avontuur. Een avontuur dat anders dan paardrijden (met stip de gevaarlijkste sport ter wereld), basejumpen, of zonder handschoenen 180 meter tegen een torenflat opklimmen, nóóit gaat vervelen. Want een uurtje Betaalde Liefde pakt gegarandeerd elke keer weer anders uit.
Een deel van het avontuur zit ook in het feit dat je (on-)behoorlijk belazerd kunt worden. Voorbeeldje: er zijn dames die, nadat het afgesproken bedrag reeds is overhandigd, zomaar 10 of 20 euro extra vragen voor algehele ontkleding. Bereirritant – zeker als jij niet eens je sokken meer aanhebt. En bovendien, meestal is dat de voorbode van een afspraak die niet echt optimaal zal uitpakken.
Een tientje of meer extra kosten is trouwens nog altijd klein bier vergeleken met het debacle dat hier eerder is besproken: Penarie in Peking. Bij die gelegenheid gingen Erik Abendteuer en zijn maatje dik 250 dollar nat. Zonder daarbij ook maar een grammetje zinnenprikkeling op te lepelen.
Maar het kan – veel dichter bij huis – nog veel erger. Denk aan de verhalen uit Krakow in Polen. Daar worden dagelijks toeristen clubs met licht erotisch vertier binnengelokt. Eenmaal aan de bar krijgen zij een gratis welkomstdrankje geserveerd. Met als additief een scheutje GHB o.i.d. waardoor ze in no time alle controle verliezen. Vervolgens worden – met dank aan de smartphone en een afgekeken pincode – binnen de kortste keren hun rekeningen geplunderd. Er zijn gevallen bekend van Nederlanders die zo duizenden euro’s lichter werden gemaakt. Het programma ‘Oplichters in het buitenland‘, op SBS6 met presentator Kees van der Spek besteedde reeds uitgebreid aandacht aan deze Poolse praktijken.
Net iets minder kostbaar, maar wel heel geraffineerd, is het verhaal van de dame die haar prooi van Tinder trok. Dat ging zo: Hij – we noemen hem Frits – ging op reis naar een grote, vreemde stad en had voor de gelegenheid Tinder Gold aangeschaft. Met deze betaalde versie van Tinder had hij enkele dagen voor vertrek zijn sleepnetten in die stad kunnen uitgooien. Binnen no time meldde zich Veronique, die zonneklaar niet voor het eeuwigdurend relationeel geluk ging. Toen eenmaal de conversatie via WhatsApp verliep bleek al gauw dat ze meer in was voor de uurtje factuurtje–formule. En dat kwam Erik goed uit omdat hij slechts vier dagen in haar stad zou verblijven.
In plaats van eeuwigdurend relationeel geluk ging Veronique voor de uurtje factuurtje–formule
Een week later ontmoette hij haar op het afgesproken tijdstip in een lunchcafé. Ze was prachtig, of in de woorden van Erik: “Te mooi om waar te zijn.” Dat was tevens voor hem aanleiding om extra alert te zijn. Zo viel het hem meteen op dat zij per se niet aan de straatkant van het terras wilde gaan zitten. Vreemd? Juist niet, volgens Erik. Dat was voor hem hét bewijs dat het hier om een professional ging. Dit was natuurlijk haar vaste afspraakadres.
Erik, attent als hij is, had voor haar een bloemetje meegenomen. Zij overklaste hem echter met een mannengeurtje van Pierre Cardin in cadeauverpakking. Vreemd? Helemaal niet. Dat was volgens Erik hét bewijs dat Veronique een carrière als toneelspeelster had misgelopen. Met een grote glimlach nam hij het geschenk aan, wetend dat het om nepparfum ging.
Naar eigen zeggen was Veronique een succesvol interieurontwerper en toen Erik geïnteresseerd vroeg of zij wat voorbeelden van haar werk kon laten zien, googelde zij onder zijn neus een aantal plaatjes tevoorschijn van super de luxe vertrekken waar de nouveaux riches zich doorgaans verpozen.
Groter kon de leugen niet worden, maar dat maakte het volgens Erik alleen maar mooier. Hij had het tenslotte door dat hij in het ootje werd genomen. Toen was hij aan zet en gebruikte haar doorzichtige verzinsel om op te merken dat zijn hotelkamer ook wel enig interieuradvies kon gebruiken.
Veronique pakte hint feilloos op. “Okay, maar dan wil ik wel op zijn mooist verschijnen. Vind je het een goed idee als we samen eerst wat lingerie kopen?” Erik liet zich niet kennen en stemde volmondig in met het plan. Op weg naar de winkel bedacht hij dat hij voor het avontuur wel 100 euro over zou hebben. Zelfs als ze daarna met de Noorderzon zou vertrekken. Zoveel was hem haar fantastische toneelspel wel waard.
En zo kwam het dat hij even later met ingehouden adem Veronique aanschouwde, terwijl zij voor de spiegel van een kledingzaak een pirouette maakte in een stunning zwart setje. Er werd gepind en het viel alleszins mee: een snelle rekensom leerde dat – omgerekend – het hele verkleedfestijn onder de 80 euro was gebleven.
Opgetogen ging het vervolgens richting hotel. Echter na 100 meter verexcuseerde Veronique zich omdat ze onverwacht er even tussenuit moest voor een spoedopdracht. Na twee uurtjes zou ze zich bij zijn hotel melden. Tuurlijk, haar bekoorlijke bedriegerij kon dus wel degelijk nog een graadje erger. Erik liet haar zonder tegengesputter gaan, want het was kansloos dat hij haar op andere gedachten zou brengen.
En echt dramatisch jammer van de centen vond hij het ook niet: het was de ervaring meer dan waard geweest. Totdat hij – twee dagen later – naar zijn bankoverschrijvingen keek. Ajj, de komma op het pinapparaat bleek een positie meer naar rechts te hebben gestaan dan dat hij in de gauwigheid meende te zien. Lang verhaal kort: het hele avontuur had hem 10x meer gekost.
In de veronderstelling dat de verkoopster in het complot zat, ging hij terug naar de zaak om haar met het bedrog te confronteren. Maar deze actie verzande direct bij binnenkomst: precies hetzelfde setje hing weer terug in het rek. En het prijskaartje stemde overeen met het bedrag dat hij gepind had. Of de verkoopster ook in het complot zat, bleef ongewis. In ieder geval hulde voor Veronique: die speelde een glansrol en verdiende in een uur bijna een netto maandloon.
