Sjaak

Sjaak

Je eerste auto. Wat betaalde je? En hoe lang hield hij het vol?

Falder Sjaak droomt zich af naar zijn eerste auto. Een roestbak van 600 gulden. Maar rijden, als een zonnetje!

Ik moet eerlijk zijn. Mijn eerste auto was eigenlijk een Mini Cooper, maar die hield er na een week al mee op. Kapotte versnellingsbak. Ik heb een week lang in zijn 2 rondgescheurd in Utrecht. Wat een lawaai! Ik moest opletten dat ik niet ergens verkeerd reed, want ik kreeg hem uiteraard ook niet meer in zijn achteruit… Het gekke is, ik ben nooit aangehouden door de politie.

Nee, mijn eerste echte auto was een Renault 6. Fel oranje. 600 gulden. Gulden, ja. Roestbak uiteraard, want in het aankoopjaar 1979 was elke auto verroest. Hier en daar wat deuken en blikschade, maar de verplichte autokeuring APK bestond nog niet. Gelukkig maar, want deze auto had anno 2018 nooit door deze keuring gekomen.

Mooi oranje is niet lelijk...

De Renault 6 was heerlijk comfortabel en groot. Schakelen met de versnellingspook die uit het dashboard stak als een paraplu. Hij was een geweldenaar. Ik heb er ruim 3 jaar mee gereden. Hij bracht ons in Cannes, over de Alpen. Net zo makkelijk. De motor was niet kapot te krijgen. Het was uiteindelijk de carrosserie die het liet afweten. Op een tripje naar Antwerpen trapte ik door de bodem als door papier-maché. Met een mix van oude kranten en chemisch plastic goedje was dat snel te verhelpen.

Trekharmonica

Iets grotere uitdaging was de reparatie nadat ik bovenop een Mitsubishi was geklapt. Remmen weigerden. De tegenpartij stapte doodkalm uit, veegde zijn bumper van een 1 meter dik af en reed door. Terwijl mijn voorkant als een trekharmonica in elkaar was geschoven en mijn koplampen heel vreemd omhoog in de donkere nacht schenen. Bij de sloop hebben we nog wel het een ander kunnen vinden aan ‘accessoires’, maar eigenlijk was dit het doodvonnis van de Renault 6. Rondrijden met een groene motorkap op een oranje auto kon in die tijd heel goed – je zag niet anders – maar heel populair bij de meisjes was je niet langer.

Toen uiteindelijk de standaard waarop de accu stond gemonteerd door het lekkende accuzuur was weggeteerd, en minzaam aan de accudraden bungelde, was er nog maar 1 afslag: de sloop. Vreemd moment om je eerste auto ‘weg te brengen’. Maar inmiddels kan ik zeggen: het went.

 

Deel dit artikel via:
MANNENPRAAT