De zoveelste bemoeienis van de overheid! De houtkachel en de openhaard moeten in de ban. Want ongezond vanwege de fijnstof. We zijn nooit ergens tegen, en we begrijpen dat astmapatiënten hiervan last kunnen ondervinden, maar wij zijn gek op vuur! Neem niet nog meer van onze mannelijkheid af. Want we stoken al sinds de oertijd! Of in elk geval vanaf onze jongenstijd.
Niks mooier van fikkie stoken...
Falder Sjaak ziet zichzelf nog als snotneus in de achtertuin van het ouderlijk huis staan. Lichtelijk nerveus en opgewonden over het vuur dat we die middag gaan bouwen. Eerst samen met vader en broertjes oude plantenkistjes, kapotte rieten bollenmanden, afgezaagde kastanjeboomtakken en afgedankte meubels aanslepen. Wat eigenlijk niet? Alles wat wilde fikken, ging op dit vagevuur van ongebreidelde vreugde en vertier. Als ik terugdenk aan die tijd, krijg ik spontaan tranen in de ogen. Ik zit nu elke vrijdagavond bij mijn eigen houtkachel, met een stevige Franse rode wijn en staar door het ruitje in het vuur. Mijn gedachten dwalen weer af naar die schitterende en onvergetelijke middagen in de achtertuin. Ik zie nog mijn stoere vader staan, hard afgetekend tegen de vlammenzee. Als Hephaistos, god van vuur en smeedkunst, heersend over deze vernietigende kracht. Zelf nooit gedaan? Vandaag nog doen! Het is er nog steeds winterweer voor.
En dat onbeschrijfelijke gevoel van vuur maken, fikkie stoken, opnieuw je kwajongen voelen, dat gemeenteambtenaartjes, willen jullie van ons afnemen? Ons brandmerken als milieubarbaren? Ons castreren als vuurmakers? Oké, we zullen het vuur bedwingen op mistige en windloze dagen. Maar verder, dacht het niet… De fik erin!
