Profijt
Ik – Falder columnist Sjaak – ben altijd voor de intrede van de technologische scheids en doellijntechnologie geweest. Kapot ergerde ik me – en velen met mij – als voor de zoveelste keer een zware overtreding niet werd gezien of compleet genegeerd. Tegenstanders zeiden altijd vergoelijkend: dat is nu eenmaal het spel. Er is altijd een risico dat de scheids ‘blind’ is – of partijdig – en iets niet ziet. Soms profiteert de ene club, soms de andere.
Dat is veel te makkelijk. Hands is hands en dan moet de bal op de stip. Een doodschop uitdelen betekent rode kaart. Geen buitenspel? Doelpunt goedkeuren. Dat maakt het voetbal eerlijker. Zeker gezien de enorme financiële belangen die anno 2018 met voetbal zijn gemoeid kun je niet meer wegkomen met de ordinaire uitspraak ‘het is maar een spelletje.’ Op die manier wordt Oranje nooit wereldkampioen…
Maradona
Het mooiste voorbeeld van het compleet dissen van de scheids was natuurlijk het uitgestoken handje van Maradona in de kwartfinale van het WK’86 tussen Engeland en Argentinië, die gespeeld werd op 22 juni 1986 in Mexico-Stad. Maradona gebruikte zijn hand om de bal over de keeper heen te wippen en op die manier te scoren. En iedereen vond dat geweldig! Natuurlijk was dat de hand van God! Kon iemand daaraan twijfelen. Nu zouden we ons doodlachen.
Sinds de komst van de VAR ben ik echter gaan twijfelen. De beuk tegen Klaas-Jan Huntelaar in de wedstrijd tegen VVV-Venlo, die scheids Blom gewoon had moeten zien, leverde dankzij de VAR een strafschop op. Terecht. Maar de VAR zag ook zware doodtrappen tegen schenen en die bleven onbestraft. Ook een 100 % buitenspeldoelpunt bij Heracles – ADO werd goedgekeurd omdat er niet voldoende camera’s aanwezig waren… Tja, dan kun je net zo goed weer gaan voetballen zoals in de jaren ’50 toen voetbal nog gewoon een potje voetbal was en een Argentijn de bal met zijn hand in het net kon meppen…
Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze Facebookpagina
Volg ons op Twitter: @FalderNL en mis niets dat elke dag leuk, interessant of tof is.
