Glorieus kun je mijn voetbalcarriere niet noemen. Ik, Vakantieman, was rechtsback in een club waar het eerste team altijd in de kelderafdelingen van de KNVB verbleef. Ik mocht zeker dit eerste niet halen, zelfs niet het tweede, het derde was mijn maximale niveau. Ondanks mijn beperkte capaciteiten kijk ik met veel weemoed terug op die periode. Even de tegenstander op het verkeerde been zetten, een sprintje met de bal richting cornervlag, een mooie redding op de doellijn, het scoren van die ene winnende goal en natuurlijk de derde helft, waar meters bier de vriendschap van ons spelers alleen maar verdiepte. Waar ik van genoot, genieten elk weekend nog steeds honderdduizenden jongens, meisjes, mannen, vrouwen op dezelfde manier van. Van voetbal in zijn meest pure vorm.
Meest saaie WK-land ooit
Tot het moment dat er met voetbal veel geld wordt verdiend. Weg puurheid. Dan gelden heel andere dingen, waardoor de FIFA opeens kiest voor een WK in Qatar. Een land zonder enige voetbaltraditie en dat meedogenloos omgaat met werkers uit arme landen. Bovendien kiezen ze voor het meest saaie land ooit, dat een WK organiseert. Ga maar na: geen gays, geen alcohol of drugs, geen feesten, geen gokken, geen harde muziek, geen vrouwen met onbedekt haar, niet vloeken. Het kan niet anders dan dat er heel veel miljoenen nodig waren, om al deze beperkingen glad te strijken. Wat mij betreft is de vele discussie rondom deze WK terecht. Het heeft met mij vele ogen geopend over dit land. Hoewel ik van beroep Vakantieman ben, zal ik bijvoorbeeld niet snel Qatar meer kiezen als vakantiebestemming.