Annemijn

Annemijn

Ik weet waar jouw huis woont

Annemijn krijgt te maken met een regelrechte Marktplaats-hork. Ze wil wel op haar strepen gaan staan, maar durft niet. “Ik vond hem meteen al een creepy energie hebben.”

Van de week kocht ik een tweedehands computerscherm. Gewoon, een monitor, omdat ik veel thuis werk en het fijn vind om dan niet de hele dag naar zo’n klein laptopschermpje te hoeven staren.

Dus opende ik Marktplaats en vond al snel een scherm, op te halen bij mij in de buurt. Tot zo ver niks geks, zou je denken. Ik informeerde bij de verkoper of er een hdmi-poort op zat. Zat erop, antwoordde hij. Nou, helemaal top. Dus haalde ik op dinsdagavond de monitor op.

Maar toen ik ‘m niet veel later wilde gaan gebruiken, viel me iets op. Er was nergens een hdmi-poort te bekennen. Ik stuurde de verkoper een bericht. ‘O sorry, ik heb niet goed gekeken’, antwoordde hij. Hij stuurde meteen een link mee van een webwinkel waar ik een kabel zou kunnen aanschaffen die wel past. Terugbrengen? Nee sorry, dat kan niet meer.

Ik ontplofte bijna. Hoezo, dat kan niet meer? Dit ging zo in tegen mijn rechtvaardigheidsgevoel dat ik er een knoop van in mijn maag kreeg. Diep vanbinnen begon het te kolken.

Ik wist waar deze man woonde, ik kon zo naar zijn huis gaan en mijn geld terugeisen. Ik kon hem rapporteren als onbetrouwbare verkoper. Ik kon een hondendrol in een krant wikkelen en die recht voor zijn voordeur in de fik steken. Maar liever nog zou ik dat scherm op een onbewaakt ogenblik door zijn erkerraam heen smijten. Helaas ben ik een ontzettende schijterd.

Daar zat ik dan met mijn opgekropte woede. Ik appte mijn vent: wat hij er nou van vond. ‘Tja, Marktplaats hè’, appte hij terug. Maar we waren het er eigenlijk wel over eens: deze man is een Marktplaats-hork. Dezelfde types die nooit een bloemetje meenemen voor hun vriendin, sterker nog, die er geen problemen mee hebben om haar af te vallen in gezelschap. Die de deur voor de neus van een vrouw gewoon laten dichtvallen. Die gas geven bij een zebrapad. En die het vooroordeel bevestigen dat alle mannen eikels zijn. Je zult er maar mee getrouwd zijn.

Mijn vent is gelukkig een stuk dapperder dan ik. ‘Laat die kerel maar weten dat we vanavond langskomen om dat ding terug te brengen en het geld op te halen’, appte hij.

Dat deed ik, maar ik kreeg geen enkele reactie meer. In de loop van de dag liep bij mij de stress aardig op. Stel dat we daar in het donker aan de deur zouden staan en het op een gevecht uit zou lopen. Of dat hij een mes zou trekken, ik vond hem eigenlijk meteen al een creepy energie hebben. Hoe later het werd, hoe heviger de hartkloppingen. “Ik ga wel even in mijn eentje dan”, zei mijn vent. “Nee heb je, ja kun je krijgen.”

Even later kwam hij terug, met het scherm. De man was niet thuis en zijn vriendin wist van niks. Morgenavond zou hij er wel zijn, dan ging hij nog wel een keer langs.

En die stress was toch nergens voor nodig? Niet iedereen is meteen uit op een confrontatie. Kan wel wezen, ik was allang blij dat ik mijn vent heel terug had. Hij neemt dan wel nooit een bloemetje voor me mee, maar hij is wel mijn Marktplaats-held.

 

Foto’s: 123RF

Falder.nl is de grootste mannen 50+ site van Nederland.
Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze
Facebookpagina

 

Deel dit artikel via:
MANNENPRAAT