De Tour de France is aan. Hartstikke leuk natuurlijk, maar vanwege de verplaatsing van de Olympische Spelen véél te vroeg. Misschien ben ik verwend, maar ik wil de Tour volgen via een krakkemikkige tv vanaf een camping ergens in Frankrijk, in een T-shirt en op slippers, met een wijntje van een euro erbij en omringd door andere wielerfanaten uit allerlei landen.
Dat is voor mij het ultieme vakantiegevoel. Nu moet ik tot mijn verdriet gewoon werken. Ik kan je zeggen, daar is niks aan als je op Nu.nl moet lezen dat Mathieu iedereen aan gort rijdt. Of als je vent, die zzp’er is en wel de tijd heeft om naar de etappes te kijken, om de minuut een verhitte update stuurt per WhatsApp.
Gelukkig is er de Avondetappe. Ook dat was altijd fijn om te kijken op vakantie. Ik herinner me een camping aan het meer van Aiguebelette, vlakbij Chambéry. Het was wurgend heet, ook ’s avonds nog, je kon met gemak de hele nacht in dat meer blijven liggen. We keken op een oude iPad op het terras en de wifi was beroerd, maar in no time hadden we andere Nederlanders gespot die het ook aan het volgen waren. Het werd een supergezellige en drankovergoten avond met mensen die we nauwelijks kenden. De dag erna ging ik zelf de Col de l’Épine beklimmen, toch nog best een killer met de drank in de benen.
Het mooist was natuurlijk dat Dione dan zelf ook in Frankrijk was en het programma presenteerde vanaf de meest romantische locaties als oude dorpspleintjes, wijngaarden en kastelen.
Vorig jaar zat dat er niet in vanwege corona. En dit jaar blijkbaar ook niet, terwijl Frankrijk volgens mij allang op geel staat. Alweer een minpuntje.
Maar ook al zit ze op saaie plekken in Nederland, toch ben ik fan van Dione. Deels omdat ze een vrouw is en omdat ze niet Mart Smeets is, dat geef ik meteen toe. Los daarvan, zoals zij het wielrennen weet te brengen, dat is gewoon fijn. Alles komt voorbij: twijfels en successen van de renners, tranen van geluk en van verdriet. Haar interview met Fabio Jakobsen over de verschrikkelijke valpartij die hij vorig jaar meemaakte, en de avond erna de emoties van etappewinnaar Mark Cavendish omdat hij het zo erg vond dat zijn ploeggenoot Fabio daar niet stond. Ik vind het moooooi, dat pure sentiment.
Helaas begon het programma de eerste dagen van de Tour nogal laat, pas rond twaalven. Inmiddels gelukkig iets eerder omdat Nederland – thank god- uit het EK voetbal ligt. Maar alsnog, als je de volgende dag vroeg op moet omdat je moet werken, is het gewoon een stuk minder leuk.
Kortom, het is dit jaar bar gesteld met de Tour-romantiek. Tom Dumoulin doet ook al niet mee. En wat is straks de vakantie nou zonder Tour? Tja, wat doe je eraan. Volgend jaar beter.
Fotografie: 123RF
Falder.nl is de grootste mannen 50+ site van Nederland.
Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze Facebookpagina
