Verleden
Van Bergen wil overigens helemaal niet nostalgisch terugkijken met de intentie dat het vroeger allemaal beter was. Integendeel. Ze zegt in een interview in de Volkskrant: ‘ Voor de goede orde: Gouden Jaren en Het Goede Leven gaan over het heden, over een ontwikkeling. Het is geen lofzang op het verleden. Want daar is geen reden voor.’
Nee, wat ze doet is vooral kijken naar de enorme welvaart van de afgelopen 50 jaar. Nooit meer terug naar de tijd dat de huiskamers blauw stonden van de sigarettenrook, het maandverband van ons moeder aan de waslijn hing te drogen en zwembroeken nog zelfgebreid waren en dus altijd afzakten als je eenmaal in de zee sprong.
Het boek is terugkijken, maar vooral met een glimlach om alle nieuwigheden die bij iedereen verwondering wekten. Van Bergen beschrijft bijvoorbeeld de euforie en de verrukking van de komst van de ananas in de Nederlandse keuken! Een klein culinair wonder. Er verschenen uiteraard steeds meer exoten in ons leven. Ik – Falder Sjaak – kan me nog herinneren dat mijn moeder voor de eerste keer een paprika kocht. Een paprika! Dat was eindelijk eens iets anders dan spruitjes, boerenkool of bruine bonen.
Nostalgie
Er was in mijn beleving in de jaren 50 en 60 heel veel lol en veel meer gemeenschapszin met buren en dus ook met de kinderen in de straat. De melkboer kwam nog langs met paard en wagen en de bakker reed op een enorme bakfiets met daarin zalig ruikend vers brood en krentenbollen. Een idyllisch plaatje a la het liedje van Wim Sonneveld Langs het tuinpad van mijn vader. Maar in mijn herinnering was er ook veel stille armoede met 6 broers en zussen. Bij de kruidenier moest ik altijd de boodschappen laten opschrijven totdat hij het genoeg vond en riep: ‘Laat je moeder eerst maar eens komen betalen.’
Toch overheerste het gevoel dat het allemaal beter en rijker zou worden. Van Bergen zegt daarover: ‘Het collectieve naoorlogse gevoel dat het allemaal beter zou worden, was fijn en geruststellend. Mensen van mijn leeftijd en ouder beschouwen economische groei als een geboorterecht. Voor het eerst sinds de oorlog is het zeer de vraag of het beter wordt. Daardoor zijn we bange mensen geworden. Eindelijk hebben we van alles en nog wat en nu dreigen we het te verliezen. We zijn verwend, en daardoor kwetsbaar. Het prettige gevoel uit de jaren vijftig en zestig dat we het allemaal beter krijgen, verdwijnt.’
Van Bergen ontkent dat ze de koningin van de nostalgie kan worden genoemd: ‘Dat wil ik ook helemaal niet zijn. Het impliceert een verlangen naar vroeger. En dat heb ik niet. Je kunt ook met heel veel plezier achteruit kijken zonder te verlangen het nog een keer mee te maken. Als journalist heb ik geprobeerd in kaart te brengen hoe goed we het hebben. Kennelijk is dat aardig gelukt.’
Lees hier het hele artikel uit de Volkskrant.
Foto: https://nl.depositphotos.com/stock-photography.html
Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze Facebookpagina
Volg ons op Twitter: @FalderNL en mis niets dat elke dag leuk, interessant of tof is.
