De discotheek is bijna dood blijkt uit onderzoek. Wij zijn de generatie waarbij de discotheek de ‘place to be’ was. Discofever uit de jaren ‘70 en ’80. Wat herinner jij je nog?
Volgens een onderzoek van horeca-adviesbureau Spronsen &Partners halveerde het aantal discotheken in Nederland tussen 2007 en 2017. Dat was in de jaren ’70 en beginjaren ’80 wel anders. Herinner je deze tijd nog? Dit dragen we in ons collectieve geheugen.
- Disco was overal
Waar je ook kwam, in welk gehucht, er was altijd wel een disco. Lokaal: ‘Disco Duck’, ‘Disco Dream’. Op de camping: ‘Vanavond Disco op de Campingsoos’. Of nationaal: ‘Avro’s Discoshow’ in ‘Jumbo Scala Dancing’ in Valkenburg. - Wereldberoemde disco
Meest beroemde discotheek ter werled was Studio 54 aan de West 54th Street in Manhattan in New York. De club kende slechts een kort bestaan van 26 april 1977 tot en met 17 december 1979 (inval belastingsdienst). Grote feesten waren schering en inslag, waarbij drank en drugs regeerden. Hier werd de 12-inch plaat geboren. Er heerste een streng toelatingsbeleid, lange rijen voor de deur waren normaal. Rijk en arm mixten, maar had je weinig geld dan golden strenge eisen op gebied van uiterlijk. Tot de vaste bezoekers behoorden: Andy Warhol, Liza Minnelli, Bianca Jagger, Elizabeth Taylor, Mick Jagger, Debbie Harry, Grace Jones, Michael Jackson, en Donald Trump. - Eerste zweterige zoenen, biertjes en sigaretten
Voor vele mannen van onze generatie dé plek waar we het mooie meisje uit het dorp eindelijk durfden te spreken. Waar we bij het overbuurmeisje de eerste stuntelige tongzoen uitprobeerden. Oh ja, ook de plek waar we onze eerste biertjes dronken (want een leeftijdslimiet was er niet) en waar we ons eerste sigaretjes rookten. Gewoon binnen.
- Discomuziek:
‘Rock The Boat’ van Hues Corporation verkocht meer dan twee miljoen exemplaren (1974) en wordt gezien als de oerplaat van de disco. De jaren ‘75 tot en met ’80 vormden de glorietijd van de disco. Voorbeelden van grote successen: ‘The Hustle’ van Van McCoy, ‘Love to Love You, Baby’ van Donna Summer, ‘You’re the first, the last, my everything’ van Barry White, ‘Lady Marmalade’ van Trio LaBelle, ‘Fly Robin Fly’ van Silver Convention en natuurlijk de BeeGees die met ‘Jive Talkin’, het eerste succes van de in totaal acht hits vierden ,naar aanleiding van de film ‘Saturday Night Fever’. - De discolook
Ja, de disco had zijn eigen specifieke kleding om maar op te vallen tussen de discobollen, spots en knipperlichte. Hoe zagen we eruit? Heupjeans en wijde pijpen. Overdreven grote zonnebrillen, coltruitjes. Dames droegen felgekleurde hotpants, topjes en plateauzolen. Echt waar, dit schoeisel werd soms ook gedragen door mannen. - Toppop en Penney de Jager
Voor ons was Toppop het programma dat werkelijks werd uitgezonden en dat je niet mocht missen. Daar maakten we kennis met de discoartiesten. Hun looks inspireerden om dezelfde outfit aan te schaffen in de ‘kledingboutique’. Toppop was een instituut. Wereldwijd. Noem een band van naam uit de jaren ’70 en ze kwamen special overvliegen voor opnamen. Mocht dit echter niet lukken, dan verscheen er een showballet dat de muziek vol danste. Zo maakten we kennis met Penney de Jager.
Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze Facebookpagina
Volg ons op Twitter: @FalderNL en mis niets dat elke dag leuk, interessant of tof is.
