Geen categorie

Geen categorie

Dood? Misschien toch nog even wachten…

Er verscheen een krankzinnig goed artikel op NU.nl over hoe de dood precies intreedt. Sta je normaal gesproken niet bij stil, maar dit is eigenlijk best indrukwekkend. Falder Sjaak is even meer bezig met de dood dan gangbaar. Komt door zijn directe omgeving.

De dood is niet verkeerd

Ook in HP/DeTijd van mei stond een ingrijpend artikel met de weduwe van burgemeester Van der Laan, Femke, zanger Bob Fosko en schrijfster Judith Maasen. Intrigerende kop erboven: ‘De dood is niet verkeerd’. Hoe ga je om met de dood? Je eigen dood, die van je man en van je broer. Bob Fosko hoorde in november 2018 dat hij kanker heeft. Hoe kijkt hij tegen de dood aan? ‘Het staat persoonlijk ver van mij af, maar ik heb in mijn leven al veel met de dood te maken gehad. Daardoor is het een oude vriend. Het valt me op dat veel mensen niet nadenken over het feit dat ze op een dag doodgaan of dat mensen hun zullen ontvallen. Er rust een taboe op.’

De dood komt dezer dagen steeds meer dichterbij

De dood is weer voelbaar. Opnieuw. Want ook ik – Falder Sjaak – heb al veel met de dood te stellen gehad. Ik ben misdienaar geweest en talloze begrafenissen ‘gediend’. Ik ben ooit naar een opgebaarde buurman gaan kijken toen is 6 jaar was. Ik ben altijd al gefascineerd geweest door de dood. Hoe zag hij eruit? Toen mijn vader stierf, lag hij opgebaard in een kille, grijze en kale ruimte in een verlaten deel van een Leids ziekenhuis. Hij lag slechts gehuld in een laken op een stenen tafel. Ik heb minutenlang naar zijn hoofd gestaard. En gevoeld. IJskoud als marmer in de winter.

Is er leven na de dood?...

Het leven is een opgave geworden

In mijn directe omgeving is iemand oud en ziek. Medisch gezien wil hij eigenlijk niet meer worden lastiggevallen. Het is goed. Het is klaar. Niet weer naalden in zijn toch al kwetsbare huid, geen infusen meer, geen pillen meer en zeker geen medepatiënten meer op zaal. Het leven is te veel een opgave geworden. Ik respecteer zijn keuze, vind hem moedig. Toch ging hij deze week nog even langs de cardioloog. Na veel twijfel. Laat ik de dood nog even in de wachtkamer? De arts beloofde hem een kamer alleen. Helemaal alleen! Privacy, geen gezeur. Kunt u in alle rust nog even op adem komen. Maar voor hoe lang? Uitstel van executie. Maar toch. Soms ben je moedig, soms ben je ook nog even bang. Om het leven helemaal los te laten.

Foto: https://nl.depositphotos.com/stock-photography.html

Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze Facebookpagina

Volg ons op Twitter: @FalderNL en mis niets dat elke dag leuk, interessant of tof is.

Deel dit artikel via:
MANNENPRAAT