Ik heb een gezonde scepsis wat de medische wetenschap betreft. Ik heb altijd het gevoel dat als ik een ziekenhuis binnenloop ik direct al drie organen armer ben. Artsen staan in mijn optiek altijd te popelen om in je te snijden. Of het nou noodzakelijk is of niet. Ik ben bijna 60 en tot nu toe gezond van lijf en leden. Ff afkloppen. Ik sport me bijkans bewusteloos elke week. Maar sporten is geen vrijbrief om uit de klauwen van de medici te blijven.
Galsteengoed
Zo heb je een gezond en normaal functionerend lichaam, en als bij donderslag slaat er een galsteen in. Galstenen ontstaan eigenlijk uit het niets. Het is zelfs voor medici een raadsel. En als je ze eenmaal hebt, kom je er niet meer van af. Na de tweede galsteenaanval – geen pretje, ik heb een uur door de kamer gekronkeld, soort buikdansen voor amateurs – besloot de arts om in te grijpen: galblaas verwijderen. Het was een fluitje van een cent. Na de operatie – vier kleine incisies – stond ik na 3 uur alweer buiten. Het herstel ging snel en goed en ik was trots op mijn lichaam, mijn tempel. Nou ja, dit was toch voor de eerste keer een serieuze medische ingreep en ik houd de boel toch liever zo lang mogelijk intact. Bovendien waren de verpleegkundigen uitermate vriendelijk. Geen bitches die elke minuut een thermo in je kont willen stoppen, maar je juist verwennen met beschuitjes en thee.
Heeft jouw poep iets te zeggen?
Nog geen 2 maanden later lag er een brief op de mat van het landelijke darmonderzoek. Of ik maar even wilde poepen en met een soort tandenstoker met schroefdraad op 4 plekken in de drol wilde prikken. Het hele zaakje opsturen en afwachten maar. Moet ik dat nou willen, dacht ik? Kun je ook iets overlaten aan de voorzienigheid? Of een bijna onwankelbaar geloof in mijn eigen lichaam? Ik ben er nog niet uit.
Griepprik: doen of niet?
Van de week kreeg ik ook nog een oproep voor een griepprik. Jezus! Gaan jullie lekker? Op Google – eigenlijk niet doen – vallen de voor- en tegenstanders over elkaar heen. Krijg de pest maar. Wat kan mij gebeuren? Je voelt er he-le-maal niks van en wie weet loop ik kiplekker door de winter. Houd het goed en houd het heel. Mijn lichaam, mijn tempel. Een beetje van mezelf en een beetje van de esculaap.
