Lieve dames van deze wereld. Wij zien hoe jullie lijden in jullie fysieke omslag van potentiële moederkloek naar ‘grand old ladies’. Opvliegers, slecht slapen, somberte. De lijst van ongemakken in de overgang is lang. Ellenlang. Petje af hoe jullie daar (meestal) mee omgaan. Maar een oudere meid is op haar toekomst voorbereid. Linda, Margriet, Libelle, zelfhulpboeken, TV-programma’s. Er is zoveel over geschreven, of uitgezonden. Iedereen weet dat deze lichaamsfase voor jullie ‘part of life’ is.
Lachend
Helaas is dat niet het geval bij onze midlifecrisis, Echt niet? Nee, echt niet. Check it. Midlifecrisis heeft iets negatiefs. Slaan we een jongedame aan de haak: midlifecrisis. Kopen we opeens een motor: midlifecrisis. Kleuren we ons haar: midlifecrisis. Waarom moet daar, meest gunstig, zo lacherig en, veel vaker, veroordelend over worden gesproken?
Gierende hormonen
Gun ons onze midlifecrisis. Opeens is er namelijk de dag dat we beseffen dat jongere vrouwen niet meer naar ons kijken, dat we nooit directeur van een multinational zullen worden, nooit rijk zullen zijn. Dan gieren nog één keer de hormonen door ons lichaam. Laat ons maar uitrazen. Verwijt ons niet te veel en draai ondertussen duimen dat we geen relationele brokken maken. Als wij dan zijn uitgeraasd, zijn wij zomaar weer die leuke, intelligente man waarvan je weet dat je daar nog heel lange tijd plezier aan kunt hebben.
