Ik zit met mijn voeten in het warme zand van het Noordwijkse strand en tuur een tikje wezenloos naar de horizon. Daarachter ligt Engeland en een hele berg aan herinneringen.
Sweet memories. Mijn gedachten dwalen makkelijk af. Dat doen ze wel vaker in vakantietijd en zeker ook als je de 60 bent gepasseerd.
Nostalgie rules. Je denkt vaker aan toen, de tijd die ooit was. Ik kon als klein ventje zo ongelooflijk genieten van een dag strand, vooral als er hoge golven waren en je eindeloos met je vriendjes in de branding dook. Net zolang totdat je bijna niet meer op je benen kon staan en de toen ook al verraderlijke mui stroming je bijna voor eeuwig de zee inzoog.
Het kwik schiet dezer dagen moeiteloos richting de 34 graden, net als in 1975 toen ik met vriend David het plan opvatte om door Zuid-Engeland te gaan liften. Net 17 jaar!
Dat kon toen nog gewoon. Nu ook natuurlijk, maar liften is anno 2020 helemaal uit. Wie staat er tegenwoordig nog met de duim omhoog langs de kant van de weg en belangrijker misschien wel: wie geeft iemand nog een lift? Volgens mij kun je wachten tot Pasen en Pinksteren op 1 dag vallen, maar een lift krijgen is er niet meer bij. Te gevaarlijk, mensen willen geen vreemden in hun auto (en geef ze eens ongelijk met al die moorden tegenwoordig) en stel je voor dat er vlekken komen op mijn leren bekleding in deze peperdure Audi A8.
Mijn moeder had mij geadviseerd mijn schouderlange haar af te knippen, want ‘hippies zouden ze sowieso nooit meenemen.’ Ook David had lang haar. We besloten het er maar op te wagen. Per slot van rekening gingen we natuurlijk ook voor een leuke vakantiechick en die vielen in die tijd op jongens met lang haar. Bovendien namen we natuurlijk rode Libanon mee om af en toe een meisje op een flinke joint te trakteren. Zodra we van de boot kwamen stoken we onze duim omhoog en stapten we in onze eerste auto. Eenmaal in de badplaats Brighton – waar de temperaturen richting de 36 graden gingen – bedachten we ons geen moment: eerst maar een paar dagen aan het strand doorbrengen. Via Southampton kwamen we uiteindelijk terecht in het Oud-Romeinse stadje Bath terecht, waar we in een park – enigszins lamlendig van het vele bier en de joints – in gesprek raakten met Caroline en haar vriendin. Caroline en ik waren in 1 klap verliefd. Ik droeg die middag haar plastic tas met allemaal zooi, waarom weet ik eigenlijk nog steeds niet. Caroline’s vriendin viel niet voor David helaas. Hadden we een mooi vakantieliefdestelletje geweest. Ik beleefde een supermooie romance met Caroline. We leken voor elkaar bestemd, ik zag mijn geest al dwalen en wonen in Londen.
Eenmaal terug op de boot naar Hoek van Holland was ik nog steeds dronken van verliefdheid, en ook van het bier. De relatie heeft de kerst niet gehaald. Maar ja, dat is nu eenmaal de tragiek van een zomer verliefdheid.
Foto’s: 123rf
Falder.nl is de grootste mannen 50+ site van Nederland.
Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze Facebookpagina
