De sfeervolle foto hieronder uit de oude doos van de Amsterdamse Wallen vonden we op een website van een organisatie met de mysterieuze afkorting SERC. De fotograaf is niet bekend, maar dit sfeerbeeld heeft absoluut iets Ed van der Elsken-achtigs, zo knus en gezellig ziet het eruit en zo open en onbezorgd lijkt de voorste vrouw in de steeg naar de fotograaf te kijken.
De foto is gemaakt in 1966, dus het zou heel goed Van der Elsken kunnen zijn geweest. Het frisse bloemetje in het haar (een pruik?) en vooral de geborduurde kussentjes geven je direct een warm gevoel. En die man op de achtergrond, dat is de typische klant van vroeger, een keurig geklede heer die op weg van kantoor naar huis nog ven naar de kroeg is geweest en nu een rondje Wallen doet. Al is het daar misschien nog te vroeg voor.
De Wallen zijn al eeuwenlang een Unique Selling Point van de hoofdstad. Ze hoorden bij Amsterdam, ze geven de stad het ondeugende imago waar mannen heimelijk van smullen. En ook de sekswerkers voeren er wel bij. Tot de toeristenstromen hun handel verziekten. “Ik deed het voor mijn genot en mijn plezier” vertelde de Spaanse Nayra Green (haar ‘artiestennaam’ aan Het Parool. Maar de lol is eraf, want tegenwoordig voelt ze zich een ‘circusattractie’ voor toeristen. “We tonen onze lichamen, ze nemen een foto en gaan weer weg.” Kijken, kijken, niet kopen dus. De klanten durven niet meer naar binnen, met al die toeristen. Als ze naar buiten komen, wacht ze ‘gejoel, geklap en telefoontjes die de lucht ingaan’. “Alsof ze hun eigen surpriseparty binnenlopen”, zoals de verslaggever, Michael Couzy, het treffend verwoordt.
Ach meneer, de Wallen zijn de Wallen niet meer. Ze ontstonden in de tijd dat de zeelieden hier vanuit de haven hun vertier zochten. Eerst waren er danshuizen, vanwaar mannen naar een peeskamertje konden, later chique bordelen, en toen verplaatste de betaalde liefde zich naar de steegjes. Daar was het verboden, en dus avontuurlijk, al had je helemaal geen plannen om ‘naast de pot te pissen’, zoals dat vroeger zo plastisch heette.
Nu wordt de prostitutie op de Wallen met de ondergang bedreigd. Burgemeester Halsema wil van de raamprostitutie af of hem op zijn minst reguleren, net als een meerderheid van de Amsterdamse bevolking, meldt Het Parool afgelopen zaterdag. Teveel vrouwen en mannen denken bij raamprostitutie aan uitbuiting. Ook oud-commissaris Joop van Riessen vindt het “mensonterend, een schandalige situatie”. En dat is het in veel gevallen waarschijnlijk ook.
Moeten de ramen dan verplaatst worden naar een ander deel van de stad? Nee, zegt Velvet Mercedes (mooie naam) van Proud, de vereniging van sekswerkers. Op de Wallen is sociale controle. Zij ziet wel iets in meer locaties, als aanvulling op de Wallen, maar die moeten blijven.
Ook Nayra Green ziet iets in het weren van grote groepen toeristen en meer handhaving. Laat de toeristen betalen om de Wallen op te mogen, stelt ze voor, dan blijven er veel weg.
Maar willen we dan dat alle ramen sluiten en er allemaal hipster-winkeltjes voor in de plaats komen? Nee toch? Natuurlijk zijn de misstanden in de prostitutie verschrikkelijk, maar te veel nuffigheid is de dood in de pot. Enfin, we zijn benieuwd naar het vervolg van de serie artikelen over de ‘Walletjes’.
Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze Facebookpagina
Volg ons op Twitter: @FalderNL en mis niets dat elke dag leuk, interessant of tof is.
