Jeugd

toen

Dorpse verhalen: knokken op de kermis

Knokken op straat was vroeger eigenlijk redelijk gewoon. Blote vuisten tegen vuisten. In Lisse had je reus Tinus, die nog wel eens in een gevecht belandde, maar het nooit zelf uitlokte. Totdat hij op de kermis kwam…

Natuurlijk, anno 2024 wordt er ook nog veel gevochten op straat, denk maar aan het uitgaansleven. Groot verschil is dat je nu sneller een mes tussen je ribben hebt of een pistool tegen je hoofd. Nee, dan in de jaren 60, toen werd er nog een eerlijk potje geknokt zonder hulpmiddelen.

Tinus, vent van 2 meter en een meter breed, was een lokale bekendheid in de bollenstreek. Daar moest je maar geen ruzie mee maken, was de veelgehoorde en  vanzelfsprekende boodschap. Hij kon vaak met een goedgeplaatste rechter een tegenstander in een keer knock out slaan. Niet dat hij een vechtersbaas was, hij zocht het in elk geval niet op. Wel elk jaar op de lokale kermis die nog een heuse bokstent herbergde. Ook overigens een zogenoemde steile wand waartegen motoren vanaf de grond op reden terwijl het publiek in de bovenring van de wand de capriolen van de berijders kon waarnemen. Zeer spectaculair als je de druk van motoren tegen je lijf voelden drukken! Maar dat terzijde.

Tinus was altijd wel in voor een uitdaging, voor een wedstrijdje. In de bokstent was de mores heel simpel: de kermisklanten hadden een bokser die het opnam tegen iedereen uit het publiek die durfde. Groot, klein, gespierd, dun, alles kon. Tinus stak zijn hand op zodra de kermisklant zijn bokser presenteerde en vroeg of iemand wilde proberen hem te verslaan. Tinus nam niet eens de moeite om zijn jasje uit te doen. De kermisbokser was een geoefende en snelle vechter. Tinus moest het vooral hebben van zijn rauwe kracht.

Het duurde vier rondes voordat Tinus – inmiddels met een bloedend oog – eindelijk de kans kreeg zijn beruchte rechter onder de kin van de kermisbokser te plaatsen. Wat een klap! De kermisbokser ging tergend langzaam naar het canvas om daar 30 seconden te blijven liggen. Het publiek werd gek en joelde minutenlang toen Tinus de beloning van 100 gulden in ontvangst nam.

Hij was wekenlang het gesprek van de dag. Het schijnt dat de kermisbaas hem nog een contract heeft aangeboden, maar Tinus sloeg dat aanbod vriendelijk af met de woorden: ‘Ik ben geen vechtersbaas.’

Foto: Getty, ter illustratie 

 

 

 

 

Deel dit artikel via:

Falder.nl is de grootste mannen 50+ site van Nederland.
Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze Facebook-pagina.

MANNENPRAAT